Er was eens een oude geit. Er zijn zeven kinderen in haar, en ze hield nog meer van ze. Van hoe de geit zijn eigen kinderen nam en zelfs:
- Ik hou van kinderen, ik ga naar het bos, maar kijk, laat niemand in de buurt van de hut komen. Dat is oppassen voor wovka, liefhebben als een lam, doen alsof je een lam bent, maar meteen weten - tsey siromanets, als je spreekt, krul dan die poot in een nieuw zwart.
En de kinderen zeggen:
- Ga, maat, maak je geen zorgen, we worden beschermd. 'De geit merkte het op en brak de weg in.
Vanaf het begin klopte hij op de deur dat y huka:
- Kijk, lieve kinderen, je moeder kwam je wat cadeautjes brengen!
Ale Kozenyats voelde in hun stem, scho tse vovk, en riep:
- Het is niet duidelijk, je bent niet onze moeder; Haar stem is dun en zacht, en jouw stem is grof: ty - wow!
Schiet Todi Vovk naar de schilder en vraag hem om een borst voor krediet, z'їv її, en wordt een magere stem. Terugkeren, aan de deur kloppen en alsof:
- Welkom, lieve kinderen, je moeder kwam je cadeautjes brengen.
Poklav Vovk zijn zwarte poot op het kleine uiteinde, schopte het geitje en riep:
- Het is niet duidelijk, onze moeder heeft kleine pootjes, maar in jullie zwarten, ty - vovk.
Schiet Todi Vovk naar de bakker en zelfs:
- Ik hamerde op mijn been, zalf me met een smaak.
Als de bakker zijn poot met een beetje smaak heeft ingesmeerd, heeft de bakker zich bij de roker ingeschonken en zelfs:
- Knijp in mijn poot met witte bloem.
De miroshnik dacht: "Vovk, blijkbaar wil hij iemand voor de gek houden" - en zakte in elkaar. En vovk en zelfs:
- Als je geen zrobish bent, ben ik van jou.
Hij was boos en sloeg op zijn poot. Hij is als de mensen in de lichten! Aangekomen vovk 's ochtends voor de deur, hetzelfde kloppen:
- Zie je, hou van kinderen, je moeder kwam je wat cadeaus brengen! Kosenyata en lijken:
- Laat je poot zien.
Poklav vovk bіla paw aan het einde, de kinderen keerden zich tegen hem aan en openden de deuren. Al tse vovk.
De kinderen waren boos en haastten zich om te hokken. De ene gozenyatko ging stelen, de andere ging naar lizko, de derde - pich, de vierde - om een noot toe te voegen, p'yate - aan de shafu, shost - aan de navelstreng, en somé - aan de dzihari. Ale alle їkh weet vovk, nadat hij de poot heeft geopend en een voor een heeft geprokovtnuv. Beroofd van de beste kleine geit, zwierf scho bij de dziharyakh, weet het niet.
Toen ik klaar was, nam ik afscheid van de walrus en ging naar de boom en viel in slaap.
De oude geit is te veel uit het bos teruggekeerd naar het huis... De deuren zijn gesloten. Stijlen en banken worden omgegooid, een wastafel wordt bij vrienden gegooid, op de tafels worden kussens gerold. Shukala, neuriede haar kinderen, ale marno. Nareshty, ging naar de dzihaars, en een dunne stem kwam:
- Lyuba matinko, ik ben in de dzihary!
Sina was weg om te komen, en er was over alles een bericht. Oh jak, de moeder vocht voor haar kinderen!
We gingen huilend het huis uit, maar de minste gozenyatko volgde. Om te baden - en op de boom naast de boom te liggen, zodat hij al trilt. En de buik van de worm was gezwollen, en het was nodig om nieuw te beginnen en te vechten.
'Zijn mijn kleine kinderen nog in leven?' - dacht de geit. Ik belde de gosenyatkovi big shvidshvid nog meer naar het huis en bracht messen, blote draad. Van de razporola vona vovkov de cherevo, en de klauterde om een voor een te gaan, de zes jongeren, levend en levend.
Vovk buv zhadibny i kovtav їkh tsilimi. Dit is de vreugde van de stier! De kleine kinderen begonnen te proberen naar de walrus te gaan En een oude geit en zelfs als:
- Laten we gaan shvids zij die de steen kennen, we zullen door de vovkov naar deze stenen komen, terwijl we slapen.
Ze brachten de kinderen van de steen en stopten ze in de baarmoeder. En de oude geit naaide de yogo dicht, die is zo snel dat ik niets voel. Vypavsya nareshty vovk, staande op zijn voeten en zag zo'n sprag, dat hij weer opdook om te drinken voordat hij zich voedde.
Hij klemde zijn poten aan de tsamrina, greep naar het water, en de stenen trokken hem naar beneden, waarna hij verdronk. Ze sloegen maar liefst zeven kinderen, kwamen naar hun moeder en riepen:
- Vovk verdrinkt! Vovk verdrinkt!
Ik rustte meteen op de vreugdevolle dans met hun moeder bij de crypte.
