Hallo, Alexander. Ik heb lang geaarzeld om deze brief aan u te schrijven, als de gedachten in mijn hoofd zo hard hit op mijn emotionele toestand, ik was bang om het allemaal te gieten op papier.
Maar de tijd is gekomen en ik ben er klaar voor. Klaar om uit te drukken alles wat ik denk aan je.
Ik heb geleefd met u voor 10 jaar.
Terwijl nog een heel jong meisje, ontmoette ik u en besloten dat het was een man die ik wil mijn leven te sluiten. U, natuurlijk, vanaf het allereerste begin van onze relatie, gedroeg zich gruwelijk en toonde zich niet met de beste hand. Maar, heb ik besloten dat mijn liefde die je zal corrigeren.
We zijn getrouwd, en een jaar later werd onze dochter geboren. Prachtige creatie dat mijn leven voor en na verdeeld. Deze kleine man - de mooiste, en het enige goed dat we met je gedaan hebt in deze wereld.
Met betrekking tot onze relaties, met de geboorte van het kind al zijn verslechterd, en mijn liefde voor jou heeft niet geholpen.
Je liep, dronk, nieuwe vrienden maken, en ik was steken in luiers en deed niet slapen 's nachts. Je hebt niet slapen 's nachts, maar niet vanwege de wenende dochter, maar omdat je wilt "hangen."
Voor besefte ik dat ik een fout die een derde jaar van samen leven gemaakt. Dat je bent niet de persoon met wie ik wil mijn hele leven. Maar ik koppig Olympian probeerde te herstellen, meer dan je verder weg van hem, en gedwongen om dingen die mij in horror stortte doen.
Het kind ging naar de tuin, ging ik weer aan het werk. En u dacht dat uw taak is niet langer nodig en begon te zoeken voor jezelf. Het duurde tot onze scheiding, en zelfs twee jaar na dat, je bent nog steeds op zoek.
We woonden op mijn salaris, en haar dochter zat mijn ouders, en je leefde als hij wilde. Op het tweede jaar van het huwelijk u prepodnos verbaast me - begonnen met de vrouw die hij liefheeft! Om te zeggen dat ik was geschokt - het zegt niets.
Wereld stortte in.
Immers, dacht ik dat dit gek niemand wil, maar het was nodig en heel veel zelfs. Na nog eens zes maanden, bleek een andere vrouw, die zwanger was. Ze wendde zich tot u met het verzoek om haar kind te erkennen.
Het was de tweede klap. En het was de finale.
Ik vond de kracht om weg te komen van u, een nieuw leven beginnen en zelfs niet na te denken over hoe je terug te krijgen.
En weet je wat ik besefte?
U bent niet de schuld! Ik ben schuldig. Kan niet worden gecharmeerd, is het noodzakelijk om het hoofd te denken. Het is niet nodig om te corrigeren de mensen moeten vertrekken als je niet als iets.
Misbruik, ruzies, ruzies, vechtpartijen - al deze zieke relatie. Volwassenen die kunnen overeenkomen.
Ik neem de schuld voor onze mislukte huwelijk. En ik vergeef je, ondanks alle pijn die je me hebben veroorzaakt.
Bedankt voor het lezen. Als u geïnteresseerd bent in deze goederen, neem dan zet je vinger omhoog en zich abonneren op het kanaal :) Dit zal me helpen om de relevantie te begrijpen en verder te ontwikkelen.
