Het borstkruis is een belangrijk kenmerk van het christendom. Het wordt gedragen na de verordening van de doop in de tempel. Na verloop van tijd stoppen veel mensen echter met het dragen van een borstkruis om hun nek, wat de handeling rechtvaardigt door ongemak, onwil om reclame te maken voor hun religieuze overtuiging, enz. Maar wat denkt de orthodoxe kerk hierover - is het wel of niet verplicht voor een gedoopte om een kruis te dragen?
Kan een gedoopte persoon zonder kruis lopen?
Het kruis is een van de belangrijkste symbolen van de orthodoxie. Vader heiligt hem en schenkt hem bijzondere geestelijke kracht. Het kerkkruis is in staat zijn eigenaar te beschermen tegen ziekte, hem naar het ware pad te leiden en hem te beschermen tegen de machinaties van de boze. Daarom kan het geen eenvoudig accessoire worden genoemd. Sinds de oudheid hebben christenen het onder hun kleren op hun lichaam gedragen. Vandaar de naam - ondergoed. Het kruis hoort op de borst, naast het hart.
Een andere locatie van het kruis moet te wijten zijn aan objectieve redenen. Een persoon deed het bijvoorbeeld af bij een medisch onderzoek of een operatie. In zo'n situatie verliest hij zijn kracht niet. Als iemand een kruis in zijn zak draagt of thuis in een juwelendoosje bewaart, heeft hij daar geen baat bij. Bovendien zal het kruis geleidelijk zijn kracht verliezen en uiteindelijk veranderen in het meest gewone stuk metaal. Om dezelfde reden mag u geen kruisvormige oorbellen of ringen dragen.
Wat betreft de ongemakken die worden veroorzaakt door het dragen van een kruis, een ware gelovige zou ze niet moeten hebben. Er is nu een grote verscheidenheid aan kerkkruizen voor elke smaak, maat en budget. Daarom kunt u, als u dat wilt, altijd iets kiezen dat bij uzelf past.
Het is interessant! Welke gebeden zijn gevaarlijk voor een christen?
Wat zeggen kerkelijke functionarissen over het dragen van een kruis?
Hieromonk Job (in de wereld Afanasy Gumerov) zegt dat een gelovige beslist een kruis om zijn nek moet dragen, aangezien dit een eerbetoon is aan de christelijke traditie. Tijdens het uitvoeren van de verordening van de doop plaatst de priester u met zijn hand een kruis. Een ongeheiligde hand van een leek heeft niet het recht om die eraf te halen. Het kruis is een integraal onderdeel van je leven. Het enige dat is toegestaan, is om het indien nodig te vervangen door een ander. Bijvoorbeeld als u deze per ongeluk bent kwijtgeraakt.
Het kruis is een materiële bevestiging van het behoren tot de orthodoxie. Bovendien is hij als een puntig mes in de strijd tegen de krachten van het kwaad. Een gedoopte christen die periodiek zijn borstkruis afdoet of helemaal niet draagt, lijdt aan een gebrek aan geloof en een gebrek aan echt kerkbewustzijn. Het is niet voor niets dat ze zeiden over immorele en gewetenloze mensen in Rusland: "Er staat geen kruis op hen."
Mis geen nieuwe artikelen! Zet in 👍 en abonneer je op ons kanaal!
Interessanter en informatief - opALLWOMENS.RU!
