Elif stemde ermee in om draagmoeder te worden, niet vanwege het goede leven. De moeder zit achter de tralies, de zus ligt in een ziekenhuisbed en er is een behoorlijk groot bedrag voor nodig om ze allebei te redden.
En op dit moment verschijnt de magische fee Kiimet-khanum, die voor alle problemen van het meisje zorgt, maar in ruil daarvoor vraagt om een draagmoeder te worden.
Elif raakte gewend aan het idee dat de baby die ze onder haar hart draagt niet van haar is. En als hij wordt geboren, zal ze hem aan de familie van Kahraman geven.
Elif heeft al een vergoeding ontvangen voor haar diensten: haar zus is geopereerd en niets bedreigt haar leven, en de moeder heeft een goede advocaat gevonden en binnenkort zou ze moeten worden vrijgelaten.
Maar wanneer Elif, niet zonder hulp van Defne, met een dreigende miskraam in het ziekenhuis belandt, rijst de vraag: haar of het kind redden.
Kahraman zei, als een nobele ridder, dat Elif gered moest worden, maar het meisje zelf stond de operatie niet toe.
Haar beslissing was om het kind te redden, ook al moest ze afscheid nemen van haar eigen leven.
Waarom nam Elif op dat moment zo'n beslissing? Ik denk dat Elif, zoals elke moeder, haar baby voelde.
Zoals ze Kahraman vertelde:
- Ik heb een keuze, maar hij niet.
Elif, zoals bedacht door de schrijvers, is een vriendelijk personage dat zelfs geen vlieg kwaad zal doen.
Het is gemakkelijker voor haar om haar pijn uit te schreeuwen dan om het een ander te bezorgen. Hoewel er na verloop van tijd, van het voormalige Elif, weinig zal overblijven.
