Sultan Khanym verheugde zich op de dag van de hoorzitting, waarna de vrouw de vrijheid zou vinden. En die dag viel op de verjaardag van Elif.
Sultan-khanim verbood haar advocaat om de kinderen te vertellen op welke dag het proces zal plaatsvinden. Ze wilde verrassen.
En eindelijk is die dag gekomen.
Sultan-khanim ging naar het huis van de Yoruk-khans, denkend dat Elif voor hen werkte, maar Qiymet-khanim sprak te droog met de vrouw, en toen gooide ze een folder met het adres in haar handen en sloot de deur voor haar neus.
Nadat ze een taxi had genomen, bereikte Sultan-khanim het huis waar haar kinderen woonden, en voordat ze uit de taxi kon stappen, zag ze een auto naar het huis rijden, waaruit Elif en Kahraman uitstapten.
Sultan-khanim besloot naar haar dochter te kijken en zag een ontroerende scène van hun afscheid.
Elif legde haar moeder uit dat Kahraman een vergadering had en dat ze laat moest blijven.
Sultan-khanym geloofde haar dochter niet echt, maar ze wrikte haar ook niet.
Maar slechts een paar dagen later werd haar een vreselijk geheim onthuld.
Kahraman besloot Elif de stad uit te halen, maar 's avonds waren de wegen bedekt met sneeuw en moesten ze overnachten in hotels.
Elif belde Nazla en vroeg haar om haar moeder te vertellen dat ze tot de ochtend op haar werk zou blijven, omdat het banket werd uitgesteld bij het bedrijf waar ze werkte.
Sultan-khanym begreep niet wat voor nachtwerk haar dochter had, maar besloot op haar te wachten en haar alles te vragen. Maar ze hoefden niet op de ochtend te wachten, Defne kwam naar hun huis, die de moeder van Elif vertelde dat haar dochter haar man probeerde weg te halen en nu lagen ze samen buiten de stad te rusten.
Sultan-khanym kon lange tijd niet slapen en daarna besloot ze het bed van Elif te doorzoeken, waar ze het dagboek van haar dochter vond.
Waaruit ik begreep dat haar oudste dochter zwanger was van Kahraman.
Nadat hij op Elif had gewacht, noemde Sultan-khanim haar een losbandige vrouw, een schande voor de familie, en sloeg haar toen in het gezicht, riep Nazly bij elkaar en ging met de woorden “Ik heb geen dochter meer” het huis uit.
Nazly probeerde haar moeder uit te leggen dat Elif haar eer niet had verloren, maar Sultan-khanim wilde nergens naar luisteren.
