Ondanks dat Nigar een fictief personage is, maken veel kijkers zich oprecht zorgen over het toekomstige lot van de voormalige kalfa.
Nigar is geboren en bracht haar jeugd door in Sulina. Toen ze 17 werd, vielen Ottomaanse soldaten haar huis aan en stuurden het meisje om in het paleis te dienen.
Ondanks haar kalme en sympathieke karakter kon Nigar zich registreren in de harem en werd ze snel gepromoveerd tot de positie van kalfa.
Er waren geen klachten van de Ottomaanse familie bij Nigar, maar ze had een "kleine" zonde - zij Ik werd verliefd op de grootvizier van het Ottomaanse rijk - Ibrahim - Pasha en al snel antwoordde de Pasha haar wederkerigheid.
Khatije - de sultan, verontrust door de bedachtzaamheid van de Kalfa, beschouwt het als zijn eigen weg en besluit met Nigar te trouwen met Matrakchi. Maar op de eerste huwelijksnacht komt niet haar wettige echtgenoot naar Nigar, maar Ibrahim - Pasha.
Meer dan twee jaar lang was Nigar de geliefde vrouw van de pasja, totdat Khatija, de sultan, te weten kwam over hun relatie.
Nigar was in die tijd zwanger, wat haar van executie redde, maar de moeder en het kind werden gescheiden en pas jaren later kon Nigar haar dochter af en toe zien.
Na het verraad van Ibrahim was Hatice bang haar man weer te verliezen en besloot ze opnieuw met Nigar te trouwen. Deze keer was haar man de belangrijkste bruidegom - Rustem - ja.
Maar het is moeilijk om dit huwelijk gelukkig te noemen, hun relatie was meer die van een buurman. De echtgenoten konden elkaar nauwelijks verdragen, maar ze mochten niet scheiden.
Jaren later scheidde Rustem van de Khatuns en praktisch tegelijkertijd werd Ibrahim Pasha geëxecuteerd. Matrakchi, bezorgd over het leven van de dochter van de vizier en Nigar, neemt haar mee in een onbekende richting.
Nigar, radeloos van verdriet, kiest de kant van Shah - de sultan en ontvoert de dochter van Rustem en Mihrimah - de sultan. Rustem's soldaten halen de voortvluchtige snel in en uit wanhoop gooit ze zichzelf van de klif.
Op dit moment herinnert Nigar-kalfa zich hun liefde met Ibrahim en die gelukkige momenten die ze naast haar dochtertje doorbracht.
De schrijvers van Nigar kozen voor een wreed lot dat tot de kern raakt. En als het niet voor verboden liefde was geweest, had alles anders kunnen aflopen.
