Na de executie van Ibrahim - Pasha, Khatija - moest de sultan veel veranderingen in zijn lot ondergaan, wat geen geluk bracht, maar alleen bitterheid over het verlies van zijn geliefde echtgenoot.
Om zijn jongere zus op de een of andere manier weer tot leven te wekken, besluit de sultan haar uit te huwelijken aan Khyusrev Pasha. Twee jaar lang leefde het paar in het huwelijk, waarna de Sultana beseft dat ze het lot dat voor haar is voorbereid niet kan accepteren en zichzelf vergiftigt met gif.
De tweeling Hatice en Ibrahim worden opgevoed door Fatma, de sultan.
Jaren later viel Ibrahims dagboek in handen van Khurijihan, die ze, in opdracht van zijn tante, naar Istanbul brengt om door Suleiman te worden gelezen.
Suleiman herinnerde zich jarenlang zijn trouwe vriend en strijdmakker, die vernietigd was door trots en ijdelheid.
Had de sultan spijt van zijn beslissing? De serie laat zien hoe vaak de sultan zich Ibrahim herinnert, maar ik denk dat hij alleen spijt had van het verlies van zijn genoemde broer en toegewijde vriend, maar hij had geen spijt van zijn beslissing. Deze beslissing was tenslotte goed doordacht en evenwichtig, en na de executie bleek ook dat Ibrahim er in geslaagd was zich veel goud toe te eigenen, dat in de staatskas had moeten komen.
In zijn persoonlijke dagboek schrijft Ibrahim woorden van bewondering, liefde, toewijding en respect voor Sultan Suleiman. En ook over de eeuwige zoektocht naar jezelf tussen hemel en hel.
Het was erg moeilijk voor de sultan om elke regel van het dagboek op te noemen, hij herinnerde zich zijn vriend, gezamenlijke reizen en avonden waarin hij een gemeenschappelijke droom besprak.
Dit alles was in het verleden... Suleiman begreep dat Pargaly hem liefhad en respecteerde, maar hij kon de liefde voor macht, trots en ijdelheid niet in zichzelf overwinnen. Waarvoor hij met zijn leven heeft betaald.
En het persoonlijke dagboek van Ibrahim, slechts lichtjes genezen wonden kwamen weer omhoog.
