Manisa is de belangrijkste sanjak van de Ottomaanse staat, en volgens de traditie is de shahzadeh die over deze sanjak regeert een stap dichter bij de troon.
Mustafa heerste lange tijd over Manisa, maar had een paar fouten gemaakt, die de vijanden onmiddellijk meldden de soeverein, Suleiman besloot om de sanjak van Manisa in de handen van Mehmet's heerschappij te geven en Mustafa te sturen naar Amasya.
Met de hulp van Mahidevran wordt Mehmet ziek met pokken en verlaat hij deze wereld. Nu is het tijd om in Manis een nieuwe shahzade te benoemen.
Sultan Suleiman verzamelde in zijn paleis al zijn zonen voor de ceremonie om het zwaard aan Jihangir te presenteren, maar alle begreep dat na de ceremonie een "gelukkige man" zou worden aangekondigd, die als de belangrijkste erfgenaam zou worden beschouwd troon.
Het wachten sleepte zich voort en iedereen in de harem wachtte vol verwachting op de beslissing van de soeverein, waarvan niemand behalve Suleiman wist.
Toegegeven, Alexandra Anastasia Lisowska leverde niettemin haar bijdrage en adviseerde Suleiman om over Manisa te regeren om Selim te sturen. En de mening van de soeverein met zijn vrouw viel samen.
Mihrimah hoorde over de beslissing van haar vader en moeder en was erg overstuur. Selim is tenslotte geen verzamelde en eigenzinnige sjahzadeh - hoe kan hij zo'n grote sanjak beheren? Volgens haar had Bayazid een sanjakbey moeten worden - hij is moedig, moedig en beheerst.
Maar door deze beslissing besloot Alexandra Anastasia Lisowska Bayazid te redden:
- Bayezid is onafhankelijk en heeft een opvliegend karakter. Hij is mijn hoop en steun, en ik kan hem niet overleveren aan vijanden, zoals gebeurde met Mehmet.
Selim is flexibel, hij heeft geen ambities. Niemand ziet hem als een bedreiging. Bayazid heeft alle kwaliteiten die zijn vader bezit, hij is slim en moedig, wat betekent dat jaloerse mensen hem onmiddellijk als een rivaal zullen zien, en ook zullen proberen hem van het leven te beroven.
Door deze beslissing red ik niet alleen het leven van Bayazid, maar ook van Selim.
Suleiman, die zo'n beslissing had genomen, zei dat dit niets betekent.
- Ik beslis niet wie de erfgenaam van de troon wordt, maar alleen Allah.
