De laatste afleveringen van "The Magnificent Age" thuis zijn moeilijk geworden voor het publiek.
De heer en vader gaven het bevel om zijn eigen zoon te executeren.
Toen Suleiman zijn zoon opriep naar een militair kamp, begreep iedereen waarom. Ja, en Mustafa begreep het zelf, maar hoopte nog steeds op de eerlijkheid, fatsoen en liefde van zijn vader. Hij zwoer tenslotte dat hij zijn nageslacht nooit zou verraden.
Makhidevran, probeerde met haar zoon te redeneren, herinnerend aan het wrede hart van de heerser en de executie van Ibrahims beste vriend, de pasja.
Maar Mustafa hoopte dat zijn vader naar hem zou luisteren. Ja, hij zal donder en bliksem werpen, maar hij zal luisteren. Overmatige liefde van zijn zoon voor zijn vader (op basis van de film), ruïneerde hij ook.
Mustafa was geliefd bij velen en hij had minder vijanden dan mensen die hem toegewijd waren. Maar de vijanden wonnen de overwinning, zijn eigen vader gaf de opdracht om zijn eerste kind te executeren.
Makhidevran liet haar zoon met een bezwaard hart met zijn vader gaan praten, ze begreep dat ze hem misschien niet meer zou zien. En met ingehouden adem wachtte ik op zijn terugkeer.
Slechts één Tashlyjaly keerde terug, die vertelde dat Mustafa er niet meer was.
Mikhrinisa is hysterisch en de verwoeste ziel van Makhidevran wil niets meer zien of horen. Ze gaat naar haar kamers en besluit gif te drinken. Haar leven verloor zijn betekenis - ze werd weggenomen, haar enige zoon.
Maar op het laatste moment komt de kleinzoon van Mehmed naar de kamers van Mahidevran en beseft Mahidevran dat ze nog steeds een stukje Mustafa heeft.
