Wanneer een vrouw oog in oog komt te staan met degene die haar beroofd heeft van al degenen die haar dierbaar zijn, kan men geen goed van haar verwachten.
Mikhrinisa had geen tijd om om haar man te rouwen, omdat ze onmiddellijk haar zevenjarige zoon verliest.
Een ongelukkige vrouw in deze wereld werd volledig met rust gelaten en voor al haar tegenslagen geeft ze niet alleen de soeverein de schuld, maar ook Alexandra Anastasia Lisowska, de sultan.
Mikhrinisa en Mahidevran komen aan in Istanbul. Vrouwen worden verduisterd door hun verdriet en kijken ernaar uit om degene te ontmoeten die hen zoveel pijn heeft bezorgd.
Alexandra Anastasia Lisowska - de sultan zelf had nog geen tijd gehad om te herstellen van het verlies van Dzhikhangir, en had Mikhrinisa al geconfronteerd.
Mikhrinisa met een dolk in zijn handen vertelt Khyurrem over zijn pijn. Dat de minnares niet alleen de heerser van haar hart van haar afnam, maar ook de laatste hoop op geluk - de kleine Mehmed.
Alexandra Anastasia Lisowska hield stand, ze wist niet wat ze kon verwachten van een verdrietige vrouw, maar ze had niet precies verwacht wat er gebeurde. Mikhrinisa, met de woorden dat haar winter al voorbij is en de minnares net begint, heeft haar eigen leven gemaakt.
Waarom Alexandra Anastasia Lisowska - de sultan verstopte zich niet achter de bedienden? Ik denk dat ze gewoon moe is. Moe van de eeuwige strijd om de macht, moe van het eeuwige gekibbel. De weg naar de troon is duidelijk voor haar zoons en er zijn geen rivalen meer op komst. Alexandra Anastasia Lisowska - de sultan ging door een wrede oorlog en ze had geen kracht meer voor ruzies.
Mikhrinisa had de kans om het leven van de minnares te nemen, maar ze beroofde zichzelf. Ik denk omdat Mikhrinisa de zin van het leven verloor, en haar ziel maar één ding wilde - hereniging met haar geliefde mannen, zelfs al was het niet in deze wereld, maar in een andere.
En Khyurrem - de sultan moet leven. Leef om voor uw zonden verantwoording af te leggen bij Allah. Een eeuwige winter zal voor haar komen, waarin ze zich haar zonden zal herinneren, de strijd om de troon van haar zoons zal zien en zal onthouden dat ze Jihangira door haar eigen schuld heeft verloren.
De tijden van het Ottomaanse rijk zijn buitengewoon moeilijk, waarin alleen de sterksten overleven. Toegegeven, de prijs van de overwinning is erg hoog.
