Atmaja was niet alleen een bodyguard voor Shehzade Mustafa, maar ook een vriend en metgezel.
Toen de soeverein Mustafa beval om in een militaire tent te verschijnen, kon Atmaja de shehzade niet redden, maar zwoer dat Rustem Pasha voor Mustafa's executie met zijn eigen leven zou betalen.
Atmaja zou deze eed lang geleden hebben gehouden, maar hij zwoer trouw aan Bayezid. Shehzade verbood Atmaja Rustem Pasha aan te raken en zei dat hij hem voorlopig nodig had, maar nadat hij op de troon zat, zal Rustem volledig betalen.
Maar het was niet voorbestemd om op de troon van Bayazid te zitten, en toen de Shehzade dit besefte, liet hij Atmaja vrij en gaf hij toestemming om wraak te nemen op Rustem.
Atmaja arriveerde in de hoofdstad en ontmoette Mihrimah. De krijger verborg het doel van zijn bezoek niet voor zijn minnares en zei dat als ze tegen was, hem hem dan nu meteen zou laten doden.
Mihrimah had er lang van gedroomd om van haar man af te komen, maar de soeverein wilde niet van hem scheiden. Daarom bemoeide Mihrimah niet alleen de krijger, maar hielp hij hem ook.
Mihrimah nodigde de pasja uit in haar paleis, onder het voorwendsel dat de kinderen hem misten. Toen liet ze Atmaja het paleis binnen en vertrok.
Rustem, die de vijand zag, schoot op hem, maar Atmaja slaagde er toch in om een touw om de nek van de grootvizier te leggen, en met de woorden wat voor Mustafa trok hij de veter om zijn nek.
Uitgeput, maar met een gevoel van voldoening, probeert Atmaja het paleis te verlaten, maar een bewaker staat hem in de weg. Atmaja kan niet vechten, en waarvoor? Hij betaalde zijn schuld en kwam zijn eed na.
Mihrimakh beveelt het paleis van de vermoorde bewakers te zuiveren en vertelt iedereen dat Rustem deze wereld heeft verlaten vanwege waterzucht.
