Kahraman had lang begrepen dat zijn ziel en hart van Elif waren. En hij besloot dat het niet langer mogelijk was om uit te stellen. Hij moet met Elif praten, haar over zijn gevoelens vertellen en dat zij de moeder van zijn kind is.
Kahraman had nooit verwacht dat Elif zijn bekentenis zou weigeren. Elif ging niet alleen weg, maar zei dat ze elkaar niet meer hoefden te ontmoeten.
Kahraman begreep niet wat er aan de hand was, het was niet zijn Elif die voor hem stond, maar het meisje wilde ijverig niets vertellen, ze herhaalde slechts één zin:
- Ik kan niet van je houden. Als de baby is geboren, zal ik het je geven.
Kahraman probeerde te begrijpen wat er was gebeurd en gaf natuurlijk alles de schuld aan Defne, in de overtuiging dat zij het was die iets tegen Elif had gezegd.
Om te begrijpen wat er aan de hand is, ontvoert Kahraman Elif en brengt haar naar het huis dat hij voor haar heeft gekocht. Maar Elif was ondoordringbaar, ze bereikte met tranen bevrijding.
Kahraman, die hoorde dat Elif met Kerim zou gaan trouwen, besloot opnieuw te proberen met Elif te praten. En op tijd aangekomen.
Toen hij het café van Elif binnenkwam, zag hij Maksud, die Elif met een pistool bedreigde. Maksud werd gearresteerd en Elif viel bewusteloos.
Maar Kahraman bracht haar niet naar het ziekenhuis, maar naar de boot en zei dat ze op zee zouden varen totdat Elif vertelde wat er met haar gebeurde.
Elif gebruikte meer dan één truc om terug naar de kust te gaan, maar alles tevergeefs. Kahraman was onschendbaar.
Op de boot bekende Kahraman opnieuw zijn liefde aan Elif en zei dat ze niet konden worden gescheiden door het lot, omdat ze een gewoon kind hadden.
'Je bent de moeder van het kind dat je draagt.
Maar Elif zei dat ze er al van af wist, maar het veranderde niets. Zodra hij is geboren, zal ik hem aan jou geven.
Het is niet bekend hoe de boottocht zou zijn geëindigd, maar het paar moest terug naar de kust. Een telefoontje van Nazla's school, het meisje rolde de trap af.
Kahraman begreep er niets van. Elif keek hem met andere ogen aan dan voorheen en zei dat ze geen kind nodig had toen ze klaar was om haar leven voor hem te geven. Nu trouwt Elif met zijn neef, en Kahraman kan niets veranderen.
Nazly redt de situatie. Nadat ze het dagboek van haar zus heeft gelezen, realiseert ze zich dat ze van Kahraman houdt.
Nazly gaat naar Kahraman en vraagt zich te bemoeien met de aanstaande bruiloft van Kerim en Elif.
De dag van de verloving kwam. Kerim is gelukkig en Elif droomt van Kahraman.
Kahraman besloot nog een poging te doen om zijn geliefde terug te geven. Bij zijn ontmoeting kuste hij Elif, en op dat moment besefte hij dat het meisje verliefd op hem was, maar hij was hier tegen.
Uit het gesprek begreep Kahraman dat de reden voor de verandering in Elifs houding ten opzichte van hem Defne en Keimet-khanim was.
Kahraman zei:
- Waarom geloof je in hun vuile intriges, ze willen niet dat we samen zijn. Ik ga nu weg. Als je van Kerim houdt, haal deze ring dan nooit van je vinger, dan zal ik mijn gevoelens begraven. Maar als je van me houdt, weet dan dat ik je nooit in mijn leven zal verlaten.
Elif nam haar hart in vertrouwen, en toen Kerim arriveerde, zei ze dat ze om vergeving vroeg, maar dit was een vergissing. Ze zal niet met hem trouwen.
Elif ging naar het huis dat Kahraman haar had gegeven, en daar vond ze hem. Liefdevolle harten zijn eindelijk herenigd.
