Is het eten van soja schadelijk voor de schildklier?

De laatste tijd heb ik veel vragen gekregen over de schade van soja aan de schildklier. Ik zal proberen duidelijk te zijn.

Er is een enorme hoeveelheid informatie op internet over het goitrogene (of strumogene effect - waardoor de behoefte aan jodium aan de schildklier toeneemt) van soja en zijn producten.

Laten we eens kijken wat er bekend is over sojaproducten.

Een van de meest gerenommeerde voedsel- en drugsbestrijdingsinstanties ter wereld, heeft de FDA in 1999 uitgegeven vergunning voor fabrikanten van sojaproducten label ze als gezond voedsel voor de cardiovasculaire gezondheid.

Over het algemeen geeft deze organisatie dergelijke vergunningen af ​​op basis van zeer ernstig bewijs, dus er is geen reden om aan de geldigheid van een dergelijk besluit te twijfelen.

Iedereen weet dat

In 1991, beroemde onderzoekers Messina M en Barnes S benadrukt in hun werk anticarcinogeen effect van soja-isoflavonen en de noodzaak van verdere studie van deze eigenschappen.

Nu is er een groot aantal werken gewijd aan het effect van soja-isoflavonen (daïdzeïne en genosteïne) op oestrogeen receptoren met hun blokkerende effect op alfa-oncogene receptoren en activerend op β-oncoprotectief receptoren. Over het ontwikkelingsmechanisme van epitheliale vormen van kanker kun je lezen aan de hand van prostaatkanker in wetenschappelijk werk, waaraan ik ook heb deelgenomen.

Soja is een essentiële bron van proteïne. Het is bekend dat plantaardige eiwitten in mindere mate in het menselijk lichaam worden opgenomen dan dieren. Dus hier soja is het best verteerbare eiwit van alle plantaardige bronnen.

100 gram gekookte sojabonen met een laag caloriegehalte van ongeveer 170 kcal bevat 17 gram eiwit en 10 gram koolhydraten, waarvan de helft zijn een waardevolle, voedzame grondstof voor de darmmicroflora, in de vorm van onoplosbare vezels, die geen koolhydraten bevatten uitwisseling. Er zit heel weinig vet in soja - ongeveer 9 gram voor hetzelfde volume product.

Bovendien bevatten sojabonen selenium (een uiterst belangrijk onderdeel van het schildkliermetabolisme), koper, magnesium, ijzer, fosfor, B-vitamines, vitamine K, calcium en meer.

Het is ook bekend dat soja fytaten bevat, stoffen die sporenelementen zoals jodium, calcium, ijzer, zink binden en hun opname verhinderen. Maar vrij vaak worden sojaproducten onderworpen aan fermentatieprocessen - fermentatie, die fytinezuur vernietigt en de negatieve impact ervan aanzienlijk vermindert. Zo wordt bijvoorbeeld tofu bereid.

Met andere woorden, soja kan geen kwaad als iemand voldoende jodium binnenkrijgt. Er zit veel jodium in zeevruchten, gebakken aardappelen (met schil), bonen, zelfs in gekookte eieren. Ook wordt jodium meestal opgenomen in multivitaminen, die standaard aan alle burgers worden voorgeschreven.

Eet dus in alle rust soja, neem een ​​multivitamine en voeg een beetje zout toe aan je eten voor de maaltijd (niet tijdens het koken) met gejodeerd zout.

Uw dokter Pavlova.