Om te beginnen is azithromycine geclassificeerd als een antibioticum dat de zogenaamde atypische pathogenen - alle soorten chlamydia, mycoplasma en legionella - goed onderdrukt.
Atypische (atypische) longontsteking is moeilijker op te sporen en moeilijker te behandelen. De veroorzakers van deze longontsteking kunnen zich in cellen verbergen.
Op een gegeven moment merkten ze dat er meer voordeel was van azithromycine voor ernstige longontsteking dan verwacht. Ze begonnen na te denken en te raden totdat ze erachter kwamen dat azithromycine en soortgelijke medicijnen uit de macrolidegroep het zogenaamde immunomodulerende effect hebben.
Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat er onder invloed van macroliden minder interleukines in onze longen zitten, die immuuncellen aanspannen.
Het lijkt erop dat dit slecht is, want hoe minder immuuncellen, hoe slechter het immuunsysteem werkt. Maar we zijn het er al over eens dat longontsteking het impregneren van de longen met etter is. Nou, pus is precies de immuuncellen die in de infectie bijten en alles rondom overspoelden met bijtende vloeistof.
Als we het hebben over een splinter aan een vinger, dan zal de pus de splinter naar buiten duwen, en we merken het misschien niet eens. Maar de longen worden erger. We ademen met onze longen, en als de immuniteit te veel in strijd is met de infectie, zullen we letterlijk stikken met deze etter. Bij oudere mensen met allerlei chronische zweren kan zelfs een lichte verduistering van de longen gepaard gaan met kortademigheid en tot bloedvergiftiging leiden.
En nu bleek dat azithromycine, samen met andere antibiotica uit de macrolidegroep, niet alleen microben verstikt, maar ook een te agressieve immuniteit enigszins onderdrukt. Het voordeel is tweeledig, en om de een of andere reden overlijden ouderen met een ernstige longontsteking minder vaak.
Dit is allemaal al lang bekend, maar vorig jaar hebben de Japanse wetenschappers die ik respecteer besloten azithromycine aan te passen om de griep te bestrijden. Dit is vreemd, omdat azithromycine alleen bacteriën verstikt en geen effect heeft op virussen. Maar de Japanners experimenteren heel moedig in de geneeskunde en hebben ergens het idee opgegraven dat azithromycine kan helpen.
In Japan heerste de griep, en de doktoren daar wilden een nieuwe remedie. Toen kwamen de Japanners met het bekende favipiravir voor 12 duizend. Maar ze realiseerden zich na verloop van tijd dat het op de een of andere manier giftig was.
Toen besloten de Japanse wetenschappers de griep te bestrijden met azithromycine. Ze testten dit geval in een reageerbuis en prikten het virus ook in de neuzen van laboratoriummuizen.
De resultaten waren bemoedigend en de Japanners zeiden dat het soms nodig zou zijn om alles bij mensen te controleren.
En dit jaar deed de zaak zich voor. Er brak een pandemie uit en wetenschappers over de hele wereld haastten zich om het virus met verschillende medicijnen te vergiftigen. Opnieuw herinnerden ze zich van azithromycine en brachten het ook in actie. Er gebeurde alleen niets. Mensen stierven met en zonder azithromycine. Heeft niet geholpen.
We weten dat eerder, wat niet hielp. Anderen weten het misschien niet. Daarom werden de overblijfselen van azithromycine uit de apotheken geveegd. Er was veel van. Azithromycin is het meest populaire antibioticum ter wereld. Maar ze daagden hem toch uit. Alleen tegen het coronavirus stond hij machteloos.
Het slechte nieuws is dat azithromycine geen snoep is. Het werkt zo op het hart dat het het risico op fatale hartritmestoornissen verhoogt. Daarom zou het heel dwaas zijn om het door te slikken zonder een arts te raadplegen.
Er is een hele lijst met medicijnen die het hart kwetsbaar maken. Azithromycin neemt daarin niet de eerste en niet de laatste plaats in. U kunt onbewust per ongeluk een gevaarlijke combinatie van verschillende van deze medicijnen mengen.
Sla geen antibiotica in! Het loopt slecht af.
