Ik herinner me de geur van Dialogue als een kind, het was ongebruikelijk: zeer dikke, fruitige likeur en met een scherp geluid van licht verbrande viooltjes (toen wist ik nog niet dat dit aldehyden waren). Misschien lijkt het me nu verbazingwekkend vanwege de herinneringen en heimwee naar een onbezorgde jeugd. Onze hersenen verstoren de herinnering aan smaken en geuren een beetje, en zelfs onze favoriete frisdrank lijkt misschien de verkeerde, hoewel het recept niet is veranderd.
Eén ding kan ik zeker zeggen, mogen de radicale parfumeurs me vergeven: vóór de Dzintars-dialoog is de vijfde Chanel, Shalimar of Opium slechts een achtergrond, een decor. De geur was uniek, complex en tegelijkertijd, als kind, leek het me niet walgelijk, in tegenstelling tot andere huidige jaargangen.
Het werd geproduceerd volgens een gezamenlijk recept met de Fransen, zoals het nu in de mode is om te zeggen - in samenwerking. Dzintars verwierf echter het patent voor Dialogue van New Dawn.
De piramide is prachtig!
Topnoten: citroen, bergamot, violet, lelietje-van-dalen en aldehyden
Hartnoten: koriander, patchouli, iris, ylang-ylang, anjer, roos, vetiver
Basisnoten: muskus, fruitige tonen
Nu is het erg moeilijk om dergelijke parfums te kopen. Ten eerste worden ze niet meer geproduceerd en helaas is de fabriek in Dzintars eind vorig jaar gesloten en verkopen ze alle restjes. Ten tweede is de fles van 22 ml alleen te vinden op veilingen of Avito, maar staat hij als een gietijzeren brug. En het is geen feit dat het de geur van de kindertijd zal zijn: er zijn al gevallen geweest waarin mensen vintage voor een enorm bedrag kochten en ranzige "meesterwerken" ontvingen. Alleen in een museum kunnen ze ze al tientallen jaren correct bewaren.
Onlangs keek ik naar Avito, 45 duizend. roebels worden gevraagd voor dialoog. Dit is hoe gewone mensen proberen rijk te worden van herinneringen, en mensen mopperen nog steeds iets tegen marketeers :-)
Tegenwoordig wordt parfum Dialogue geproduceerd door de Europese Unie Riga-Parijs. De fabrikant beweert dat ze hetzelfde zijn als in de jaren 80. De beoordelingen onder degenen die blindelings hebben besteld, zijn echter op de vingers van één hand te tellen. Ze lijken tevreden te zijn.
Dzintars adviseerde zelf de volgende analogen van Dialogue: Ik hou van illusie, Raak oranje, Modo rood en Solo.
Een beetje dichter bij Dialogue, maar helaas niet zijn kloon - Luna nina ricci. Hetzelfde dikke gourmandaroma met bitterheid en een heerlijke sillage die bij anderen migraine kan veroorzaken. Luna Nina Ritchie heeft in ieder geval auteurs - parfumeurs Christophe Reino en Marie Salamagne. Zelfs de maker van Dialogue Dzintars is onbekend. Hier is het - een echt mysterieus aroma, onopgelost door de chromatograaf.
Novaja Zarya heeft een dialoog - niet zoals de Riga-versie, maar interessant vanwege de prijs: een zure roos in aldehyden, stukjes hout en een poederachtige afdronk.
Over het algemeen is er iets soortgelijks op de parfummarkt, maar geen analoog. Dus echo's. Dialoog van Dzintars, wat mij betreft, is het enige unieke aroma in zijn soort, dat het overnam en verdween. Het enige dat er van overblijft zijn de flessen van de overboden en herinneringen. Er is zelfs geen legende over deze geur te vinden.
Als je geïnteresseerd bent in het onderwerp parfumerie, steek dan je "duimen omhoog" om de rest van de materialen in de feed niet te missen.
Lees ook: Hun geuren zijn gekozen door de koningin van Groot-Brittannië: Molton Brown douchegels review
