Sommigen klagen dat de koude wind op adem komt en niet in of uit kan ademen. Dit is hoogstwaarschijnlijk een duikreflex.
De betekenis van de duikreflex is dat de ademhaling stopt door irritatie van het gezicht met koud water, het hart vertraagt sterk en de perifere bloedvaten worden sterk verkrampt.
De natuur is zo bedacht dat we niet verdrinken als we in water worden ondergedompeld. Koud water irriteert de gevoelige trigeminuszenuw in ons gezicht en in onze neus. Hieruit stopt de ademhaling reflexmatig en kan er niets in de longen komen.
Perifere bloedvaten spasmen en bloed stroomt naar vitale organen om de resterende zuurstof te leveren.
Het hart vertraagt en klopt merkbaar minder vaak. Hij hoeft geen bloed met kostbare zuurstof naar verre uithoeken van het lichaam te drijven, dus het heeft geen zin om te vaak te slaan.
Aangenomen wordt dat deze reflex niet alleen bij zoogdieren voorkomt, maar in het algemeen bij alle gewervelde dieren. Aanvankelijk observeerden wetenschappers kippen en eendjes.
Soms speelt de duikreflex een wrede grap met ons. Hij wordt in verband gebracht met dat vreselijke syndroom van wiegendood, wanneer baby's in hun slaap sterven.
Daarom worden pasgeborenen niet op hun buik gelegd. Door op het gezicht van een kind te drukken, kan dezelfde trigeminuszenuw worden geactiveerd en kan de ademhaling stoppen.
Met de leeftijd verzwakt de duikreflex, maar soms manifesteert deze zich heel duidelijk bij volwassenen. Het werkt zelfs bij koude wind. In de winter zijn sommige mensen adembenemend.
Dit ding kan leiden tot onregelmatige hartritmes. Het is dus beter om niet nog een keer met ijswater te experimenteren. Vooral jonge kinderen en mensen met hartfalen zijn kwetsbaar.
Heb je zo'n reflex bij kinderen gezien? Baby's in de wind beginnen plotseling naar lucht te happen. Iemand vindt dit grappig, maar griezelig voor mij.
