Ik schrijf op verzoek van een niet nader genoemde commentator die naar het verbod ging voordat hij juist hierover las.
Er was eens wat wetenschappelijk onderzoek en het leek erop dat bètablokkers vaak algemene zwakte, depressie veroorzaken, en dit is ook een probleem.
Artsen en patiënten waren samen bang. Bètablokkers werden zelfs nog minder vaak voorgeschreven.
Toen kwamen we erachter dat die eerste onderzoeken niet erg goed waren.
Het onderwerp is brandend, dus organiseerden ze snel een enorme review van 15 wetenschappelijke onderzoeken, waarbij 35.000 mensen betrokken waren.
Het bleek dat bètablokkers het ontstaan van depressie niet beïnvloeden, maar af en toe werden zwakte en problemen hiermee waargenomen. Maar het is niet zo eng als we aanvankelijk dachten. Iedereen ademde uit.
Van de 57 met bètablokkers behandelde patiënten had er in de loop van het jaar slechts één last van zwakte. Dit is normaal. En zelfs heel goed.
Welnu, hiermee deden zich problemen voor bij een ongelukkige van de 199 die in de loop van het jaar werden behandeld. Het is niet eens grappig. Wat onzin.
Tegelijkertijd ontdekten we dat vetoplosbare bètablokkers, die de bloed-hersenbarrière kunnen binnendringen, geen zwakte of depressie veroorzaken. Dus werden ze vrijgesproken.
Wetenschappers vielen op en besloten (om zeker te zijn) om een kleine studie uit te voeren, met name om het effect van bètablokkers op hetzelfde te bestuderen.
Het bleek dat mensen al lang hebben gehoord over de schadelijke effecten van bètablokkers op precies dat ding en daar van tevoren een zekere angst voor hebben. Volgens wetenschappers hadden deze verdachte mensen hier door angst problemen mee.
Kortom, toen kondigden ze plechtig aan dat als bètablokkers een klein effect hebben, het niet de moeite waard is om luxedrugs lastig te vallen en te annuleren. Daarover en een sprookje... einde.