Moderne ouders besteden veel meer aandacht aan kinderen dan een paar generaties geleden. Is dit goed of slecht?
Ongeveer 100 jaar geleden waren de theorieën zeer wijdverbreid dat kinderen onmiddellijk als volwassenen behandeld moesten worden: niet lispelen, niet teder zijn, hoge eisen stellen, grillen negeren, etc.
Maar toen was er nog geen onderzoek waaruit zou blijken dat stress voor jonge kinderen zeer giftig is, de ontwikkeling remt en een langdurig negatief effect heeft op de gezondheid en psyche van het kind.
Toch bleken de ideeën vasthoudend te zijn. Mede omdat elke nieuwe generatie met wrok leefde: "Ik ben zo opgevoed - en niets", en dezelfde methoden op hun kinderen toepaste (gewoon niet wetende hoe je je anders met hen kunt gedragen).
Om onafhankelijkheid, onafhankelijkheid van een kind, gehechtheid aan de ouders (of andere volwassenen die een kind opvoeden) te cultiveren, zouden aan de basis moeten liggen. Dat wil zeggen, in het begin moet het kind 100% veiligheid voelen, de betrouwbaarheid van "zijn" volwassenen, onvoorwaardelijke liefde - en alleen verder gaan om de wereld te verkennen.
Zonder gehechtheid heeft een kind geen emotionele en vaak fysieke ondersteuning. Als hij wordt genegeerd, geen aandacht en tederheid krijgt, is het kind bang voor alles, hij weet niet hoe hij moet handelen in een wereld waarin iedereen tegen hem is, ook zijn ouders.
Hij zal gehoorzaam opgroeien omdat hij zal worden geïntimideerd. Maar zodra hij de leeftijd bereikt waarop hij de kracht en het vermogen voelt om zelf beslissingen te nemen - hier zullen de ouders de volledige terugkeer van hun opvoedingsmethode ontvangen. En ze zullen het feit afschrijven dat "alle adolescenten ondraaglijk zijn" en "een beetje slaan in de kindertijd", zonder te beseffen dat ze alleen al door hun eigen methoden tot rebels gedrag, schandalen en misverstanden leidden.Het is natuurlijk de moeite waard om te begrijpen welke aandacht en liefde een kind nodig heeft. Ze betekenen niet dat u de leiding van een gril of manipulatie moet volgen (kinderen jonger dan een jaar kunnen ze helemaal niet krijgen), geef kind 100% van de tijd, zijn leven opofferen, enz. Dit is het tegenovergestelde uiterste en overbezorgd, wat ook negatief is Effecten.
De hersenen van een kind bereiken 90% van het hersenvolume van een volwassene op 6-jarige leeftijd. Het is erg belangrijk in deze eerste levensjaren te voorzien in de behoeften van het kind aan liefde, genegenheid, goedkeuring, aandacht en acceptatie. Hierdoor kunt u overmatige stress vermijden, waardoor de fysiologische processen correct zijn, de hersenen zich ontwikkelen en goed functioneren.
En om de behoeften van het kind te begrijpen en eraan te voldoen, moet je hem observeren en de signalen opvangen die hij geeft. In het tegenovergestelde geval laat je het kind begrijpen dat hij alleen is, niemand geeft om zijn leven en veiligheid (voor een klein kind zijn al zijn behoeften een kwestie van leven en dood).Er zijn diersoorten in de wereld waarin baby's binnen een paar uur na de geboorte minikopieën van volwassenen worden. Giraffen bijvoorbeeld. Maar zelfs zij hebben de liefkozing, liefde en zorg van hun ouders nodig, niemand stelt eisen aan hen als volwassenen en negeert hen niet.
En de natuur maakte de menselijke baby jarenlang zwak en volledig afhankelijk van volwassenen, omdat Een baby in ernst "opvoeden" is onzin, wat op de lange termijn grote ontwikkelingsproblemen kan worden kind.
U zult ook geïnteresseerd zijn om te lezen:
- 5 eigenaardigheden van Amerikaans ouderschap die je zullen verrassen
- 10 geheimen van ideale ouders - hoe u kinderen beter kunt begrijpen
- Universele crème NIVEA Soft: een voordelig schoonheidsproduct voor het hele gezin
