Kahraman wachtte lang tot Elif hem vertelde wat er tijdens haar afwezigheid met haar was gebeurd. Hij ontdekte dat ze verlamd was en lange tijd werd behandeld. Maar er waren nog steeds meer vragen dan antwoorden.
Kahraman, moe van het wachten, besluit Elif te ontvoeren, in de hoop dat ze alleen in een rustige sfeer eindelijk haar hart voor hem zal openen.
Elif ging in het bedrijf werken, en onlangs zou er een vergadering worden gehouden om een nieuw merk te selecteren, dat in Ankara zou worden gehouden.
Elif wachtte op de auto, wetende dat Janan haar zou ophalen, maar in plaats van het meisje kwam de chauffeur. Elif, die geen vangst vermoedde, stapte in de auto.
Onderweg stapte de chauffeur uit en ging Kahraman op zijn plaats zitten.
Elif begon te eisen dat hij de auto stopte, maar Kahraman blokkeerde de deuren en zei dat hij haar naar de vergadering zou brengen en dat hij Janan zou vervangen.
Elif nam zelf ontslag, ze was een gijzelaar van Kahraman, maar even later ontdooide haar hart. Kahraman bracht Elif voor de lange reis naar Toprak.
Na een ontmoeting met haar zoon kalmeerde Elif en stapte zelf in de auto, in de veronderstelling dat Kahraman haar naar Ankara zou brengen, en na de ontmoeting zou ze alleen naar Istanbul terugkeren.
Maar onderweg reed Kahraman een bocht naar Ankara. Tot Elif's paniek antwoordde hij dat hij haar naar een plek zou brengen waar ze rustig over alles zouden praten.
Kahraman bracht Elif naar Izmir en huurde twee hotelkamers. Elif wilde naar huis terugkeren, maar Kahraman zei dat het tijd was om over alles te praten. Hij kan haar niet vasthouden.
Maar Elif moet beslissen - nu of nooit. Na deze woorden ging Kahraman naar zijn kamer en Elif besloot na enkele minuten van kwelling te blijven.
Kahraman en Elif liepen door de stad en praatten over niets, maar alleen hun idylle werd onderbroken door een telefoontje naar Defne.
Kahraman wilde niet met Defne praten en liet het gesprek vallen. Maar Elif voelde dat Kahraman niet met Defne wilde praten waar ze bij was, en begon Kahraman te beschuldigen van liegen.
Maar alleen deze keer ging de telefoon van Elif. Sultan Khanym heeft gebeld. Moeder vertelde Elif dat Maqsud wist dat Elif bij Kahraman was en rende hen achterna.
Toen Kahraman de naam van Maksud hoorde, nam hij de telefoon van Elif weg, gooide hem in de rivier en stuurde zijn telefoon daar ook heen.
Hij probeerde Elif uit te leggen dat hij niet tegen haar loog, en haar acties waren bedekt met leugens. Ze houdt nog steeds van hem, maar verzet zich er koppig tegen.
Elif werd hysterisch, maar Kahraman omhelsde haar en zei:
- Je plaats is hier. Je bent mijn leven, je houdt van me, en dat weet ik.
Kahraman en Elif hebben het verzonnen, ze wilden zich het verleden niet herinneren en aan de toekomst denken.
Ze hadden al veel tijd verloren, dus genoten ze van een moment waarop ze alleen konden zijn.
Maar dit moment duurde niet lang. Elif slaagde erin Kahraman te vertellen hoe ze naar een ontmoeting met Ibrahim ging en hoe ze wakker werd in het huis van Maqsood, maar met tranen kon ze niet verder vertellen.
Elif ging wassen, maar kwam Maqsood tegen.
Het verhaal is voorbij. De gekke man weet Elif zover te krijgen om met hem mee naar huis te gaan.
