Wanneer een man en een vrouw besluiten om samen op dezelfde woonruimte te gaan wonen en een intieme relatie hebben, wordt hun samenwonen een burgerlijk huwelijk genoemd. Dit is de meest absurde term. Ik begrijp dat om tegen mezelf te zeggen: "Ik ben zijn partner" erg onaangenaam is, op de een of andere manier onbeschoft, maar het is zo! Een vrouw die samenwoont met een man in een burgerlijk huwelijk kan alles behalve echtgenote worden genoemd.
Deze vorm van relatie is beslist door vrouwen uitgevonden. Nee, om te leven en niet te tekenen, kwamen mannen op de proppen, en vrouwen besloten het allemaal mooi te bedekken, zodat ze niet zo beledigd zouden zijn.
Als een man niet trouwt, moet je eruit. Bovendien heeft elke dame die samenwoont met een man, om zo te zeggen, één voet in de burgerlijke stand, hoewel niemand van plan is haar daar te bellen. Zodra een vrouw zich realiseert dat de bruiloft wordt uitgesteld en uitgesteld, begint ze claims in te dienen. Maar de man vindt iets om te zeggen: "waarom hebben we een stempel nodig, we zijn al getrouwd", "nu is er geen tijd", "nog niet geld ", enz. Vrouwen worden tot dergelijke uitdrukkingen geleid, vooral als ze met allerlei soorten worden gekruid complimenten.
Maar feit is dat het burgerlijk huwelijk erg handig is voor mannen. Ze hoeven niet naar de burgerlijke stand te gaan, terwijl ze een kok, een wasvrouw, een schoonmaakster, een gesprekspartner, een minnares in de persoon van hun partner krijgen. Dat wil zeggen, ze krijgen veel van een vrouw, maar tegelijkertijd zijn ze niet verantwoordelijk voor de vrouw met wie ze samenwonen!
En dan, in het geval van een ruzie, of, bijvoorbeeld, in het geval van het verraad van een man, verschijnen er zinnen, zoals: "niets houdt me hier", "jij niemand voor mij ”, enz. Het is zo handig dat je op elk moment de vrouw kunt meenemen en verlaten, en niet voor haar kunt blijven. ten gevolge. En geen juridische problemen, toch?
Een van mijn kennissen zette de kamergenoot snel in zijn plaats toen hij besloot een appartement op krediet te nemen. Ze begreep dat het appartement zijn enige zou zijn, dat hij maandelijks in een lening zou investeren, en dat ze zou moeten deelnemen aan reparaties, eten in huis zou kopen, en het was nog niet een feit dat ze dan als echtgenote zou worden genomen. De kamergenoot fladderde over iets: 'Ik probeer het voor je, we zijn al man en vrouw bij je.' Maar mijn vriend is niet gek, ze hield stand, als gevolg daarvan ontving ze een maand later een officieel aanbod en na de bruiloft sloot haar man een lening af. Eerlijk gezegd, goed gedaan!
Tevergeefs noemen de dames die met mannen leven zonder te schilderen zichzelf hun vrouw, en ze blijven knoedels voor hen koken en borsjt koken, van alle kanten het hof maken, in de hoop dat er binnenkort een bruiloft komt. En het is niet nodig om te zeggen dat zijn appartement, door hem op krediet ingenomen, van jou is. Volgens de documenten is niets van u, en in het geval van uw kosten ontvangt u niets. Heeft u ook een gezamenlijk budget? Goed gedaan! Je hebt een perfecte parodie op de sociale eenheid. En als u nog steeds kinderen gaat baren in een burgerlijk huwelijk, dan bent u over het algemeen vijf plus. Wat, neem me niet kwalijk, moet u een dwaas zijn om zoiets te doen? Een man is bang om verantwoordelijkheid voor je te nemen, en dan is er een kind!
Misschien zal een van de vrouwen zeggen dat ze zelf niet willen trouwen, dat ze al tevreden zijn met alles, dat ze niet in het huwelijksbootje willen stappen. Nou, er kan van alles gebeuren, ik betwist niet. Maar vaker wel dan niet is het alleen zelfbedrog. Een vrouw wil trouwen, wacht tot ze wordt geroepen, maar haar naam is alleen voor samenwonen, belooft bergen goud, maar ze wordt geleid. En verzin geen excuses voor uw mannen, niet doen.
Als je kamergenoot bang is voor de stempel in het paspoort, vraag hem dan hoe hij zich voelt als hij zijn rechten vernieuwt of ziekteverlof krijgt. Dit is waarschijnlijk ook erg moeilijk voor hem? Of misschien voelde hij zich erg slecht toen hij een verblijfsvergunning kreeg? Misschien is het genoeg om hem te geloven? Welke andere excuses zal hij verzinnen om niet met je te trouwen?
Als je man bang is om iedereen te vertellen dat hij klaar is om tot het einde van zijn dagen bij je te wonen, in verdriet en vreugde, enz., Dan betekent dit dat hij het gewoon niet nodig heeft. En morgen zal hij niet van gedachten veranderen, nee, open je ogen!
Ik sluit dergelijke gevallen niet uit waarin een vrouw en een man hun hele leven samen hebben geleefd, maar nooit zijn getrouwd, en alles is in orde met hen. Er zijn absoluut minimale uitzonderingen onder burgerlijke paren. Maar weet je, nu worden oude meisjes niet die vrouwen genoemd die tot 40 jaar als maagden leefden, maar degenen die vele jaren met één man hebben geleefd zonder met hem te hebben getekend!
En hier zit zo'n dame, die over een paar dagen soraket, en haar ogen plotseling opengaan voor alles wat er gebeurt, en ze begint voorwaarden te stellen: óf de kadaster, óf "dosvidos". Ofwel leeft ze zo tot op hoge leeftijd in het ene burgerlijk huwelijk, dan in het andere, dan in een derde. Vrouwen die bij mannen wonen zonder een stempel in hun paspoort kunnen geen echtgenotes worden genoemd, ze kunnen worden genoemd zoals je wilt, maar geen echtgenotes, dat is zeker!
Ben je het met me eens?
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/psihologija/zhenshhinu-kotoraya-zhivet-v-grazhdanskom-brake-nelzya-nazvat-zhenoj.html
