Ik ben ingeënt met de Spoetnik. Het wordt ook Gam-COVID-Vak genoemd. Dit is een vectorvaccin. Geen vector en niet van "Vector", maar vector. Omdat er een vector in zit.
Een vector is een virus dat op een speciale manier is gewijzigd. Ontwikkelaars introduceren iets nuttigs in de genetische informatie van zo'n virus dat in de kernen van onze cellen moet worden geduwd.
De satelliet bevat een vector gebaseerd op een adenovirus. Dit is een populaire vector. Adenovirus komt veel voor bij ons. Het is algemeen bekend en wordt al lang gebruikt om hulpmiddelen te maken om informatie aan onze cellen te leveren.
Zo'n vector kan zichzelf niet reproduceren. Daarom moet het in de spier worden geïnjecteerd, zodat het snel in de bloedbaan komt en zich door ons lichaam verspreidt.
Als zo'n vector zich zou kunnen vermenigvuldigen, zou dat helemaal cool zijn. Het kan in de neus worden gedruppeld. Hij zou de immuniteit in de neus versterken. Bovendien zou het worden doorgegeven aan anderen. Maar dit is moeilijk te voorspellen en te doen. Daarom vermenigvuldigt onze vector zich niet. Onze Spoetnik-vector lijkt meer op een wolk van darts. Hij werd gegooid en hij werd in een paar kooien gestoken. Zoals ze zeggen - naar wie God zal sturen.
Deze vector bevat een stukje informatie dat uit het virus is gesneden en dat codeert voor het eiwit waarmee het virus zich aan onze cellen hecht.
En nu komt de adenovirale vector onze cel binnen en levert informatie over het eiwit van het schadelijke virus aan de kern van onze cel. En onze cel begint als een dwaas dit eiwit te produceren. Immuniteit reageert op deze kwestie.
De truc is dat voor zo'n vectorvaccin niet alleen antilichamen worden gevormd, maar ook cellulaire immuniteit wordt ontwikkeld. T-lymfocyten denken dat een vicieuze vijand zich daadwerkelijk in onze cellen vermenigvuldigt, hoewel er in feite maar een deel van deze vijand is. Identificatie teken.
Als onze immuniteit dan een echte vijand ontmoet, zal het al zijn honden erop loslaten: zowel antilichamen als T-lymfocyten.
Het probleem is dat onze organismen ooit in contact zijn geweest met adenovirus. Dan zal onze immuniteit dit adenovirus dat nog in onze schouder zit, doden en heeft vaccinatie geen zin.
Daarom hebben de Spoetnik-ontwikkelaars een tweedelig vaccin gemaakt. Er zijn verschillende vectoren. Dat wil zeggen, verschillende stammen van adenovirus. Als we de eerste stam al hebben ontmoet, hebben we de tweede misschien niet ontmoet. Dit alles verhoogt de kans op een goede immuunrespons op het vaccin.
Zijn deze punten duidelijk?
Lees mijn indrukken voor eerste en tweede Spoetnik-vaccinatiedagen.
