Gisteren opmerkingen de Britten, over onze Spoetnik, flitste een opmerking op dat een adenovirale vector uit dergelijke vaccins kan niet alleen het gen van een gevaarlijk virus lanceren dat belangrijk is voor de immuniteit, maar ook de adenovirale genen ervan ontvouwen. Ze gaven een link naar de Britten studie over dit onderwerp.
Het punt was dit. Britse wetenschappers namen hun vectorvaccin op basis van chimpanseeadenovirus en injecteerden het in menselijke celculturen.
Dergelijke culturen van menselijke cellen worden opgeslagen in speciale banken. Ik bedoel, niet in glazen potten, maar in opslagruimtes.
Sommige van de cellen die de Britten in het experiment gebruikten, waren normaal en sommige waren tumor. Het is handig om met tumorcellen te werken omdat ze onsterfelijk zijn. Voeg gewoon kalfsserum en antibiotica toe, zodat ze niet bederven en de cellen zich eindeloos vermenigvuldigen.
En nu bleek dat in normale menselijke cellen de apenvector zich fatsoenlijk gedraagt, en in tumorcellen begint hij enkele van zijn verborgen adenovirusgenen te lanceren.
Dat wil zeggen, het chimpansee-adenovirus slaagde erin om met succes het gewenste gen in de celkernen af te leveren, maar tegelijkertijd had het nog tijd om de synthese van enkele van zijn adenovirale eiwitten te starten. Er waren maar heel weinig van deze eiwitten, maar wetenschappers hebben ze met speciale methoden gevangen.
Het is moeilijk te zeggen wat dat betekent. En de tumorcellen zelf, waarop zo'n verontwaardiging plaatsvond, waren niet normaal. In die cellen waren zelfs de chromosomen anderhalf keer de norm.
Kortom, het feit vond plaats. Het Engelse anticonoidvaccin op basis van de adenovirusvector van apen slaagde erin om in sommige cellen niet alleen een nuttig gen, maar ook zijn eigen genen binnen te glippen. Het was tenminste niet ons vaccin. En bedankt daarvoor!
