Ik ging van voet naar voet bij de kassa van de dierenwinkel en probeerde mijn bril af te vegen, die opnieuw verraderlijk beslagen was - zowel door de temperatuurdaling als door het ademen onder het masker. Alleen wilde ik de verkoper vertellen wat ik nodig had, de bril besloeg weer, dus ik deed een stap achteruit en liet het niet jonge getrouwde stel naar voren, dat achter me stond.
- We hebben iets voor de Maine Coon, alleen niet erg duur, zodat we niet blut raken, want hij eet veel, en nog drie katten, - ze gingen meteen aan de slag.
Ze begonnen verward te zeggen dat ze voedsel in oranje verpakkingen nodig hadden. De verkoper zei dat voor Maine Coons alleen de Royal Canin is, maar over het algemeen is het de moeite waard om de fokker precies te vragen wat hij eerder heeft gekregen, zodat er geen overstuur is.
Toen begonnen ze emotioneel te vertellen dat ze een kat hadden, je zou kunnen zeggen per ongeluk en gered, en ze voerden hem voor hem waar ze zelf rijk mee waren, dat wil zeggen stukjes van de tafel.
Troubled Maine Coon (schreeuwt en eet veel)
Het bleek dat de kat al vijf jaar oud is. Het werd ooit gekocht door een jong stel dat geen simpele Barsik in huis wilde hebben, maar een modieuze mooie grote kat, die nu vreselijk populair is en veel likes op Instagram verzamelt.
Ze castreerden niet, omdat ze spijt hadden van de mannelijkheid van de kat en erover dachten extra geld te verdienen met de fokkerij. Toen hij volwassen was geworden, begon een grote en serieuze kat een karakter te vertonen waar jonge mensen niet klaar voor waren. Ze kregen een kat, maar het personage bleek dat van een onaardige hond te zijn.
We besloten de kat aan hun ouders te geven, die zelf hun hele leven kattenliefhebbers zijn geweest. De ouders namen de kat natuurlijk mee, maar ze wisten niet meteen waar ze aan begonnen. Maine Coon, die zijn hele leven als een enkele kat leefde, begon huiskatten te bouwen, dwaas te schreeuwen en veel te eten. Noch de eerste, noch de tweede, noch de derde gepensioneerden met een stel aanhankelijke poesjes die borsjt en "Whiskas" aten, waren niet geschikt.
Zelflopend en balkon
Ze vonden een uitweg: in de zomer brachten ze hem naar de datsja, en toen ze terugkeerden naar de stad, toen hij zich begon te misdragen, sloten ze hem gewoon op op het balkon.
Dit nieuwe jaar kwamen er vrienden naar hen toe (hetzelfde stel uit de dierenwinkel). Ze hoorden geschreeuw vanaf het balkon en vroegen wat er aan de hand was. De rouweigenaren zeiden dat er in het algemeen niets vreselijks was: een kat zit op het balkon, die niet weet hoe hij zich moet gedragen. En hij schreeuwt omdat hij niet van het gerommel van vuurwerk houdt.
- Wat anders kunnen we doen? Hij jaagt onze katten achterna en eet hun eten!
Het balkon is van glas, maar oudejaarsavond was best warm, daarna kwam de winter pas echt tot zijn recht. In februari, toen de vorst hard toesloeg, bleek dat de kat nog steeds op het balkon wordt gehouden voor educatieve doeleinden. Bovendien waren de eigenaren oprecht van mening dat het huisdier ten goede zou komen aan bijna 20 graden vorst, dat misschien een beetje zal bevriezen, en dan zal het een beetje rustiger en aangenamer worden. Nou, een beetje zoals met champagne: als je het goed afkoelt, wordt het alleen maar beter.
Ontsnappen aan schoonheid (en gezondheid)
Nogmaals, nadat ze hun vrienden hadden overvallen, was het paar geschokt. De eens zo knappe, grote, brutale kat zag eruit als een zielig excuus voor zichzelf. Ongelukkig, dunner, armoedig, met samengeklit haar. Ze namen het risico om voor zichzelf een kat te bedelen, aangezien ze zelf ook kattenliefhebbers zijn.
- We hebben al drie katten, meer hebben we niet nodig! Maar we hadden gewoon heel erg medelijden met hem. Zo'n mooie kat was, en wat er met hem gebeurde... Oh, en iets voor zijn wol, anders is zijn wol verschrikkelijk.
De nieuwe eigenaren namen Maine Coon-voer, vitamines voor wol, wormen en een paar nieuwe kommen. Het echtpaar vertrok om hun onopzettelijke huisdier te veredelen, dat na vijf jaar leven misschien echte zorgzame eigenaren heeft gevonden.
***
Mijn bril was al een hele tijd ontdooid en ik kon eindelijk ook een herenset samenstellen voor mijn metgezel, die in december muizen aan het vangen was in iemands datsja. Alleen zij is een vrijgekweekte "sprot" met een gewicht van 2,5 kg, de enige kat die overleefde van het nest van iemand die op de datsja ging. En hij is een Maine Coon uit een dure kennel. En wat zijn de vergelijkbare bestemmingen ...
