Ik neem soms een bus, geen gewone, maar een intercity. En eens overkwam mij een zeer onaangenaam incident. Ik herinnerde me lange tijd dat ik niet tot bezinning kon komen door de onbeschoftheid en arrogantie van mensen.
En zo was het. Streekbussen, voor degenen die het niet weten, meer stadsbussen, ze hebben meestal 30-40-50 zitplaatsen. Niemand staat op, geen verliefdheid. Elke passagier koopt een stoel en reist met een kaartje. Meestal had ik geen problemen. Ik kocht kalm een kaartje, gooide dingen in mijn bagage, ging op mijn stoel zitten en luisterde de hele tijd naar muziek op de koptelefoon.
Maar op die dag ging er 's ochtends iets mis met mij. Ik heb me verslapen, bijna de bus gemist, gelukkig heb ik van tevoren kaartjes gekocht. Waarom kaartjes? Omdat een vriendin vroeg om een tas met wat rotzooi naar haar moeder te brengen, en er waren ook breekbare spullen. Ik heb mijn bagage met breekbare spullen niet ingecheckt, in plaats daarvan heb ik twee stuks naast elkaar gekocht. Het is niet verboden, wat is het verschil met wat je een kaartje hebt gekocht, het belangrijkste is dat je ervoor hebt betaald.
Ik ging bij het raam zitten, zette mijn tas op de volgende stoel, zette er een tas op, zette de muziek aan de telefoon aan, stopte een koptelefoon in mijn oren en leunde achterover op de stoel. Dus ik zei dat mensen niet staand in een intercitybus rijden, maar de chauffeur van deze bus begon bij alle haltes mensen mee te nemen. Eigenlijk kan het me niet schelen, ik zit, stoelen zijn gekocht, mensen zitten in voertuigen gepakt en hebben alle lege stoelen al ingenomen. De helft is het waard. Helemaal aan het einde van de bus zijn er nog twee stoelen. De chauffeur besloot blijkbaar vals te spelen op de weg, mensen betaalden voor zijn ritje als een bus door de stad, en reden rustig en vertrokken na 2-3-4 stops.
Een 45-jarige vrouw stapt de bus in, betaalt het ritje van de chauffeur, zegt waar ze moet stoppen en wurmt zich door de menigte. Hij komt naar me toe en zegt:
- Pak je koffers, ga hier zitten.
Eerst hoorde ik het niet, ik haal de koptelefoon eruit:
- Wat, excuseer mij?
'Zet je koffers maar weg,' zeg ik, 'herhaalt de vrouw.
Ik verwachtte dat dit zou gebeuren, en ik geef altijd voorrang aan mensen in bussen, maar niet op intercity. De kosten zullen hoger zijn dan die van steden in de stad, vooral omdat de tweede plaats speciaal voor mijn tassen bij mij is gekocht. Ik antwoord:
- Sorry, maar deze plek is speciaal voor mijn spullen. Ik zou ze graag ergens verwijderen, maar dat is nergens gemakkelijk. Daar aan het einde van de plaats is het zo.
Maar de vrouw gaf niet op:
- Waarom zou ik daar helemaal naar toe gaan als er vrije ruimte is? En waarom staan je tassen erop?
De vrouw die achter mij reed kwam tussenbeide:
- Er is een kaartje voor deze stoel, wat maakt het voor jou uit dat je hem er niet op hebt gekocht! En de vrouw kocht het speciaal voor de tassen!
Een schandaal begon. De chauffeur hoorde dit allemaal, stopte de bus en kwam naar ons toe om het uit te zoeken. Toen hij zag dat er tassen naast me stonden, was hij verontwaardigd:
"Waarom berg je je koffers niet op?" Je hebt niet het recht om lege ruimte in te nemen. Berg uw bagage snel op!
Schreeuw, oh, ik ben vreselijk boos als ik de chauffeur twee kaartjes met toegewezen stoelen laat zien. Hij valt in een verdoving. Hoogstwaarschijnlijk kreeg hij twee kaartjes te zien, hij nam niet eens de moeite om te kijken wie er heen ging en waar. Als er één kaartje werd gegeven en er kwamen twee mensen binnen, zou hij natuurlijk verontwaardigd worden. En hier, integendeel, misschien dacht hij dat ik gek was, kwam hij alleen binnen en heb ik twee kaartjes.
Na het zien van de kaartjes, vroeg de chauffeur de vrouw om naar het einde van de hut te gaan, wat ze deed. En niemand verontschuldigde zich bij mij. We vervolgden onze route, maar de chauffeur nam onderweg geen passagiers meer mee.
Dit is het verhaal dat mij is overkomen. Ik ben geen schandalig persoon, ik probeer me cultureel te gedragen. En op dat moment, als ik kon, zou ik de tassen opbergen. Maar er waren kwetsbare dingen, vooral de mijne niet. En ik denk echter dat de vrouw zich, net als de chauffeur, zeer arrogant en lomp gedroeg!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/zhizn/kak-u-menya-v-avtobuse-pytalis-mesto-otobrat.html
