Guynul kwam onverwachts het leven van haar volwassen dochter binnen. 24 jaar lang heeft Guynul een gevangenisstraf uitgezeten, zonder de mogelijkheid om haar enige dochter groot te brengen en op te voeden. Guynul wist dat haar dochter in een betrouwbaar en liefdevol gezin zat. Maar ze was er niet.
Het lot verraste Guynul. En op een dag kocht de vrouw haar eigen dochter en niet die van haar, maar haar geliefde kleindochter.
Guynul kon zich niet openstellen voor Zeynep, wetende dat ze haar eigen moeder haatte.
Maar één verkeerde handeling, onthulde Guynul. Ze breide Doornik precies dezelfde armband die ze ooit voor haar dochter had gebreid. Hoe had ze kunnen weten dat Zeynep dit ding haar hele leven had bewaard?
Zeynep raakte aan Guynul gewend, maar kon niet accepteren dat deze vrouw haar als kind in de steek had gelaten. Zeynep vertrok. Vertrokken zonder uitleg.
Guynul was verdwaald in vermoedens. Ze begreep niet wat ze deed dat het meisje haar zo abrupt in de steek liet. Guynul maakte zich oprecht zorgen over haar dochter en Turnu. Ze besloot een diner voor hen te koken en het mee naar huis te nemen.
Nadat hij dit had vernomen, kwam Zeynep naar de winkel in Guynul. Toen Zeynep de kamer binnenkwam, zag hij Guynul slapen en sprak hij slechts één zin uit: "Waarom, waarom heb je me verlaten?"
Guynul werd wakker en probeerde de vertrekkende Zeynep tegen te houden.
Maar Zeynep zei dat ze niets van haar nodig hadden. Zij en Tourna zullen hier niet meer komen.
En toen vervolgde ze:
- Verjaardagen hebben me altijd pijn gedaan. Maar waarom vertel ik je dit? Je weet alles al. Ik vertelde je alle pijn die ik voelde toen je me als klein kind verliet. Ik vertelde je hoe ik op mijn moeder wachtte en dat mijn hoop niet gerechtvaardigd was. Hoe mijn pijn groeide. Ik weet niet wanneer ik jarig ben. Ik heb je alles over mezelf verteld.
Gulnul wist niet wat hij tegen haar dochter moest zeggen en zei dat het haar heel erg speet.
Maar Zeynep vervolgde:
- Je hebt geen spijt. Je bent egoïstisch en bedrieglijk. Je probeerde mij en Doornik te helpen alleen maar omdat je aan jezelf dacht. Je had niet het recht om zo in ons leven te komen.
Guynul had geen tijd om het met haar dochter uit te leggen, want op dat moment kwam de adoptiemoeder van Zeynep, Shahida, de kamer binnen.
De vrouw liep stilletjes naar Guynul toe en sloeg haar in haar gezicht. En toen begon ze hysterisch te schreeuwen dat ze bij haar dochter vandaan moest blijven.
- Deze jaren zat ik naast Zeynep. Zij is mijn dochter.
Zeynep steunde op dat moment Shahida. Ze omhelsde haar adoptiemoeder en nam haar mee, waardoor Guynul alleen leed.
