Alexey groeide op in een onvolledig gezin. De vader vertrok vroeg naar een ander, en meer in het leven van zijn zoon verscheen niet. Toen dronk hij zichzelf 5 jaar later dood, wat zichzelf naar het graf bracht. Alexey zag hem alleen op de foto's die zijn grootmoeder hem na zijn vader liet zien. Moeder trok haar zoon zo goed als ze kon alleen. Het was moeilijk, maar ze heeft er geen seconde spijt van gehad dat ze zo'n geweldige jongen had.
Moeder moest bij verschillende banen werken, zodat Alexei alleen het beste had. En ze deed het. De jongen at goed, kleedde zich goed, verschilde niet van zijn leeftijdsgenoten, werd nergens van beroofd. Moeder wijdde haar hele leven alleen aan haar zoon. Ze vergat zelfs zichzelf en haar verlangens, bracht Alexei ter sprake, nam hem mee naar kringen, was betrokken bij zijn ontwikkeling.
Er waren ook heel moeilijke tijden, maar Alexei's moeder klaagde of huilde nooit, ze omhelsde gewoon haar zoon en vertelde hem dat alles goed zou komen. Ze voelde zich schuldig dat haar vader het gezin had verlaten, het was voor haar ondraaglijk om te zien hoe ouder ontmoetingen iemands vaders komen te weten dat ze voetballen met hun zonen, vissen. Waar alleen een vrouw zoveel geduld had om alle problemen en obstakels te overleven, is onduidelijk. Ze had geen ouders meer en haar ex-schoonmoeder hielp op geen enkele manier, ze kon Alexei maar af en toe bellen om te bezoeken, maar de jongen zelf streefde niet bijzonder naar haar, omdat de grootmoeder andere geliefde kleinkinderen van haar dochter had.
Alexei's moeder moest haar zoon eten geven, hem aankleden, het gehuurde appartement betalen en ze spaarde ook geld voor hem om te studeren. Er werd tenslotte van de man verwacht dat hij afstudeerde van school en naar de universiteit ging.
Al op 17-jarige leeftijd vond Alexey een parttime baan. Hij besloot dat hij moest sparen voor een computer. En zijn moeder vroeg nooit een cent van hem. Het was alleen het geld van haar zoon, nou ja, en wat als ze zelf moet sparen voor zijn studie, maar hij helpt niet. Hij hoeft niet, hij is een kind!
En Alexey legde de verdiende rekeningen in een spaarpot en had al een behoorlijk bedrag verzameld. Een beetje meer, en hij kon zijn oude droom vervullen.
Maar op een dag hoorde de man iets dat hij helemaal niet wilde weten, maar aan de andere kant was het dit dat het leven van zijn moeder redde. Die avond was mijn moeder een beetje moe en uitgeput, ze omhelsde Alexei en zei hoeveel ze van hem hield. En na het eten ging de man naar zijn kamer, en mijn moeder nam de telefoon en belde haar ex-schoonmoeder. Het gesprek was onaangenaam. Alexei's moeder vroeg haar voormalige familielid om geld, ze vroeg hen om een lening, en niet voor altijd. De vrouw zei dat er bij haar een zeer ernstige ziekte was vastgesteld en dat er voor maandag een spoedoperatie was gepland. Maar als er geen geld is, is er geen operatie.
Alexei's moeder investeerde absoluut alles in het gezin en ze had geen geld voor een regenachtige dag. Die centen die ze een beetje opzij kon zetten voor de opleiding van haar zoon, waren eigenlijk maar centen. De schoonmoeder weigerde, zoals Alexei begreep, de grootmoeder antwoordde zijn moeder grof en hing gewoon op. En voor het eerst zag hij mijn moeder huilen ...
Zonder een moment te aarzelen nam de man het verzamelde geldbedrag dat bedoeld was om een computer te kopen en stopte het in dezelfde spaarpot, die bijna leeg was. Wat was zijn moeder verbaasd toen ze zag hoeveel geld er was! Natuurlijk raadde ze wie ze daar had neergezet. Terwijl ze de rekeningen telde, stroomden de tranen over haar tranen. Ze heeft een echt persoon grootgebracht, een waardige zoon!
En Alexey heeft nooit spijt gehad van zijn daad. Stel je voor, een computer, zijn materiële waarden duurder dan de gezondheid van de moeder? Hij zal zeker zijn droom vervullen, maar later. Maar hij was in staat om het leven van zijn dierbaarste persoon te redden!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/psihologija/strashnye-slova-materi-kotorye-luchshe-b-i-ne-slyshal.html
