Iedereen kent de opvoedingsprincipes, maar als het gaat om het opvoeden van hun eigen kinderen, kan om de een of andere reden niets worden toegepast. Het resultaat is dat ondankbare kinderen en egoïstische mensen in sommige gezinnen opgroeien.
Psychologen identificeren twee belangrijke redenen waarom dit gebeurt:
De eerste reden is het gebrek aan strengheid van de ouders. Dit is in die gezinnen waar ouders hun kind te veel toelaten, al zijn grillen vervullen. Als gevolg hiervan wordt het kind ondankbaar, verwend en arrogant. Het is duidelijk dat u uw kind in de watten wilt leggen, vooral als de kindertijd zelf honger had, maar dit is vaker de reden waarom kinderen in de toekomst hun ouders als consument gaan behandelen.
De tweede reden zijn autoritaire onderwijsmethoden. Precies het tegenovergestelde van de eerste reden. In zulke gezinnen missen kinderen aandacht, tederheid, zorgzaamheid en moederlijke warmte. Er worden buitensporige eisen gesteld aan het kind en voor alle overtredingen wordt hij gestraft. Als gevolg hiervan leeft het kind in constante angst om te struikelen, een fout te maken en geleidelijk weg te gaan van zijn ouders. En er kan geen sprake zijn van dankbaarheid jegens de ouders!
Helaas is het soms moeilijk om de reden voor de ondankbaarheid van kinderen vast te stellen, en het is ook erg moeilijk om het evenwicht te bewaren tijdens het opvoeden. een kind in tederheid, maar geen ouder worden, dat wordt beschouwd als een consument, die streng toont, maar niet wordt een tiran.
Soms kunnen dezelfde opvoedingsomstandigheden totaal verschillende resultaten opleveren. Ik bied je bijvoorbeeld drie situaties aan waarin je de redenen kunt achterhalen voor de vorming van ondankbaarheid bij kinderen ten opzichte van hun ouders.
Situatie één
Het gezin heeft veel kinderen. Papa is erg streng, hij kan hem zelfs met een riem slaan, hij werkt veel. Mama werkt ook veel, het belangrijkste is dat de kinderen netjes gekleed en gevoed worden. Kinderen missen de tederheid en zorg van hun ouders, ze worden aan zichzelf overgelaten. Als kind bedanken ze hun ouders voor alles wat ze hebben gedaan. Ze komen ze bezoeken, maar niet vaak. Over het algemeen vergeten ze hun oude mensen niet, ze zullen nooit in de steek worden gelaten en ze zullen niet in de steek worden gelaten, je hoeft je zelfs geen zorgen te maken over een verpleeghuis!
Situatie twee
Het gezin heeft twee zonen. Ze worden opgevoed in strengheid en starheid. Ouders zijn er zeker van dat je niet met de jongens moet lispelen. Ze worden gestraft voor elk wangedrag. Desondanks voelen kinderen geen woede en wrok jegens hun ouders, in de overtuiging dat ze alles goed doen.
Als ze volwassen zijn, vertrekken de zoons, ze komen met tegenzin naar hun ouders, het ouderlijk huis wekt geen warme gevoelens en aantrekkingskracht in beide op. Ouders zijn constant alleen, voelen zich vergeten en verlaten, verwijten kinderen ondankbaarheid.
Situatie drie
Het gezin heeft één zoon, alle ouderliefde is altijd alleen naar hem gegaan. De ouders waren niet streng, maar voerden educatieve discussies over delicten. Ze bedierven niet, waar mogelijk kochten ze de meest noodzakelijke dingen en spraken over hoe moeilijk het voor iemand is om geld te krijgen. Het kind leerde huishoudelijke taken te doen en ouderen te helpen. De jongen koos zelf de cirkels en secties waar hij wil studeren, zijn ouders gaven hem hierin onafhankelijkheid, hoewel de keuze van zijn zoon soms verre van hun verlangens was. De man koos ook waar hij na schooltijd ging studeren, zijn ouders hielden niet van zijn keuze, maar ze legden hun mening niet op.
Nadat hij volwassen is geworden, belt de zoon zijn moeder elke dag, helpt hij altijd zijn vader en probeert hij elk weekend naar zijn ouders te ontsnappen, lange tijd arriveert en met geschenken.
Zoals duidelijk werd, wordt de vorming van dankbaarheid niet alleen beïnvloed door de stijl van ouderschap. Het is belangrijk om uw kinderen te respecteren, evenals hun verlangens, interesses en ambities. Het kind zal dankbaar opgroeien als de ouders hem toestaan zijn eigen doelen te bereiken.
Wat is uw relatie met uw ouders of volwassen kinderen? Hoe ben je opgevoed en ben je een dankbaar kind? Wat kun je zeggen over je eigen kinderen, zijn ze je dankbaar geworden?
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/poleznoe/otkuda-berutsya-neblagodarnye-deti-primery-iz-zhizni.html
