Misschien heb ik iets verkeerd begrepen en hebben ze hier niet naar gevraagd, maar ja, misschien. Er zijn dergelijke prion-infecties. Waar is de infectie in de vorm van eiwitten. Het heeft geen DNA of RNA. Deze dingen dragen geen erfelijke informatie, maar ze kunnen zich in ons lichaam vermenigvuldigen en het loopt altijd slecht af.
Heb je gehoord over de gekkekoeienziekte?
Er zijn dergelijke ziekten van schapen en andere dieren, waarbij de hersenen van dieren instortten. Heel lang konden ze de redenen voor deze schande niet achterhalen, totdat ze hun prionen vonden.
Prionen zijn eiwitten die zich gedragen als virussen. Het woord zelf bestaat uit delen van de woorden "proteïne" en "infectie".
In feite zijn prionen dezelfde eiwitten die in onze cellen worden aangetroffen. Het enige verschil is hoe deze eiwitten in de ruimte worden verdraaid.
Normale eiwitten in onze cellen zijn meestal klein en worden soms gemakkelijk vernietigd door speciale enzymen. Maar ooit toverde de natuur op een zeer sluwe manier enkele van de eiwitten in onze cellen om, wikkelde ze ze in een ramshoorn en veranderden de eiwitten in prionen.
Deze prionen werken als een krachtige katalysator. Dat wil zeggen, als dit prion zijn normale relatieve binnen de cel ontmoet, zal het er onmiddellijk aan hechten, erin draaien ramshoorn naar zijn eigen beeld en gelijkenis en zal dit aantal vele malen herhalen totdat het een lange ketting van zo'n mutanten.
Deze keten van monstereiwitten groeit aan beide uiteinden en wordt langer. Dan breekt de ketting en krijg je twee ketens, die ook van beide kanten aan zichzelf blijven kleven en steeds meer nieuwe eiwitten.
Het blijkt dat in plaats van een kleine hoeveelheid oplosbare eiwitten, zich in de cel afzettingen van nutteloos afval ophopen. Hieraan sterven de cellen af. En vaker gebeurt dit in zenuwcellen.
Zo'n infectie lijkt eigenlijk niet op een virus of bacterie en daarom reageert het immuunsysteem er niet op. Binnen een paar maanden of tientallen jaren vernietigen prionen de hersenen en sterft een koe of een mens. Dit is onmogelijk op te lossen. Een slecht resultaat is onvermijdelijk.
Naast huisdieren waren sommige wilden ziek van dit vreselijke ding, die de hersenen van hun familieleden aten.
Het is een zeldzaamheid. Als mensen ziek worden, is de kans meestal groter dat ze een erfelijke prionziekte hebben, wanneer het probleemeiwit zelf in de cellen wordt aangemaakt.
Engelse epidemie
In de jaren negentig van de vorige eeuw was er een kleine epidemie van een dergelijke gekkekoeienziekte in Engeland. 10 of meer Engelsen en een paar Europeanen stierven daar. De vangst was dat de jongeren ziek waren. Ze werden snel ziek en raakten eerder besmet door vlees.
Toen huiverde de hele planeet, werd het de Britten verboden om bloed te doneren in Europa en stopten ze met het voeren van veevoer van hetzelfde gehakte vee.
Er heeft zich geen ernstige epidemie voorgedaan, het aantal gevallen is afgenomen en niemand maakt zich hier bijzonder zorgen over.
Kortom, er is altijd een kans dat zo'n infectie bij je wordt ingegoten met het bloed van een zieke, of met preparaten uit dierlijke grondstoffen (hallo Actovegin!).
Er zijn gevallen geweest waarin prionziekte werd binnengebracht met chirurgische instrumenten. Het punt is dat prionen geen nucleïnezuren zijn. Je kunt ze niet zomaar steriliseren.
Dat wil zeggen, prionen kunnen in een autoclaaf worden verwarmd op 140 graden of worden verbrand met straling, maar ze zullen nog steeds besmettelijk zijn. Een zeer hardnekkige vuile truc. Ik moest zelfs speciale chemicaliën bedenken die gegarandeerd de structuur van deze lafhartige eiwitten vernietigen.
Er wordt gezegd dat deze dingen de klei rond veehouderijen infiltreren en zelfs door de lucht kunnen worden gedragen. Als we vatbaarder waren voor zo'n infectie, zou het eng zijn.
Maar het valt allemaal mee. Het is moeilijk om prionziekte op te nemen, het ontwikkelt zich langzaam en in het algemeen is niet iedereen er vatbaar voor.
Toegegeven, het is beter om geen bloed te doneren aan jezelf van mensen die in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw in Engeland woonden.
Niet zeker van bloed en hersensteaks. Ik denk dat prionen zo stabiel zijn dat de mate van roosteren er niet toe doet. Toegegeven, hier herinnerde ik me meteen hoe ik rauw buffelvlees at in Vietnam, en iemands gekookte hersenen in Turkije. Het is nu op de een of andere manier onrustig ...
En je hebt niemands hersenen opgegeten?
