Alles in de wereld draait om de relatie tussen een man en een vrouw. En hoeveel mensen ook proberen aan iedereen in de buurt te bewijzen dat relaties niet het belangrijkste zijn, wat belangrijk voor hen is alleen zelfontplooiing en realisatie, vroeg of laat komt iedereen tot het feit dat zonder relaties in onze wereld echt niet.
Iedereen wil een persoon naast hen zien die vreugde, verdriet, successen en mislukkingen met hen zal delen.
Het gevolg van deze houding, en natuurlijk verlangen, is altijd de voortzetting van het ras geweest en zal dat ook zijn. Mensen willen hun karaktereigenschappen, uiterlijk en sterke punten doorgeven aan kinderen. En je kunt niet alles wat je hebt verdiend en verworven mee naar het graf nemen, je moet het allemaal aan iemand geven.
Dus waarom schrijf ik dit allemaal? Ik vertel het je nu. Dit artikel is ingegeven door de hieronder beschreven situatie.
Degenen die sociale netwerken gebruiken, kennen zo'n "truc" wanneer ze in een bericht in een "openbare" de eerste zie je de opmerkingen van je kennissen of vrienden, waarop je bent geabonneerd en die zijn geabonneerd op jou.
Dus op een dag, terwijl ik door de nieuwsfeed van een van de sociale netwerken bladerde, zag ik een foto van het schattigste kind en het onderschrift - 'de droom van elk meisje'. De foto was schattig en ik moest erom lachen.
Maar toen mijn blik over de reacties op de post gleed, was ik vervormd.
Een van mijn vrienden schreef het volgende - "Ik walg van de foto... kleine klootzakken... waarom zouden ze iemand gelukkig maken ???".
Na het openen van de volgende reacties, werd het duidelijk dat er veel meisjes en vrouwen zijn met een dergelijke mening. En ze schreven allemaal dat kinderen het leven ruïneren en dat ze er walgelijk en vreselijk uitzien. Wat is er beter om een kat, hond of papegaai te hebben. Ze hebben minder zorgen. Dieren hebben onvoorwaardelijk lief en zullen niet opgeven. Ze zijn gehoorzaam. Ze zullen je niet inruilen voor een andere persoon of je pijn doen.
Ik zal niet schrijven wat de vertegenwoordigers van de mooie helft van de mensheid naar deze foto hebben gegooid, maar "geeks" zijn het meest ongevaarlijke van alles wat ik moest lezen.
De eerste reactie was: schrijven, vragen, erachter komen!
Wat is er mis met je? Hoe kan dat zijn? Waarom schrijf je zulke nare dingen? Is er werkelijk niets heiligs in jou? Het is maar een kind. Klein, weerloos, schattig, die vreugdevol en achteloos naar deze wereld kijkt, geen vangst verwachtend. En je schrijft zulke dingen ...
Toen kwam het besef dat, aangezien de foto van het kind een dergelijke houding bij deze jonge dames veroorzaakte, dit betekent dat ze zichzelf hoogstwaarschijnlijk op deze manier behandelen in hun kindertijd, en dat is hoe hun ouders hen behandelden.
Ze werden niet gezocht, afgewezen, beledigd en uitgescholden.
Als ze deze pijn overbrengen naar volwassenheid, realiseren ze zich niet eens dat hun afkeer van kinderen niets te maken heeft met voortplanting. Ze kunnen zichzelf gewoon niet als kinderen accepteren. Omdat ze niet hadden geleerd van zichzelf te houden, en dus van kinderen in het algemeen.
Ze leerden dat kinderen een last zijn, dat kinderen vervelend zijn en alleen maar zorgen van hen. Daarom lijkt het hen dat kinderen walgelijk zijn, dat het beter is om ze niet te hebben.
Toen ik dit besefte, werd het gemakkelijker, maar de dames die allerlei nare dingen schreven, wilden een psychotherapeut-contactpersoon geven, die hun hoofd op hun plaats zou zetten. Al betwijfel ik ten zeerste of deze "kinderhaters" begrijpen dat ze problemen hebben. Hoogstwaarschijnlijk geloven ze dat degenen die kinderen willen of hebben, problemen hebben.
Over dit onderwerp is er een prachtig gezegde van de Amerikaanse schrijver Pearl Buck - "kinderen die niet liefhebben, worden volwassenen die niet weten hoe ze moeten liefhebben".
Als je globaal denkt, kunnen zulke mensen over het algemeen beter geen kinderen krijgen. Er zal niets goeds van komen. Over het algemeen komt deze benadering ten goede aan onze planeet, ze is al overbevolkt.
En als we kinderen willen baren, dan is het beter voor degenen die het echt willen en hen de liefde en zorg kunnen geven die ze zo hard nodig hebben.
