Moderne ouders worden er vaak van beschuldigd kinderachtig te zijn. Waarom gebeurt dit? Omdat ze zondigen met overbescherming en absoluut niet weten hoe ze correct aan hun kinderen moeten uitgeven. Het lijkt velen dat kinderen in de watten gelegd moeten worden en dat ze tot 18 jaar niets van het leven begrijpen. Maar is het zo? Natuurlijk niet!
Er zijn ouders die door hun gedrag hun kinderen niet laten opgroeien. Ze kunnen worden onderverdeeld in 3 soorten:
Type één: ouders betalen alles
We hebben het over die moeders en vaders die vinden dat het verwennen van kinderen kan en moet zijn. Zulke mensen zijn klaar om hun nageslacht te kopen met de klik van iets dat in hun hoofd opkomt. Ze denken niet eens dat ze hun kinderen zo onverantwoordelijk maken. Er zijn jongens die de voordelen die ze hebben niet waarderen. Laten we zeggen dat dit een situatie is met een telefoon. Ze kopen een chique model voor een kind, maar op de een of andere manier gaat hij er achteloos mee om. Hij kan het 10 keer per dag laten vallen, hij heeft het beschermende glas al bekrast, gooit de telefoon met een klop op tafel. Allemaal vanwege het feit dat hij deze voordelen niet op prijs stelt. Als de telefoon niet meer werkt of ongepast wordt, zullen de ouders hem zeker een nieuwe kopen.
Het is dit type ouder dat kinderen niet laat opgroeien. Ze begrijpen niet hoe hard geld wordt gegeven, ze weten het niet. Hoe lang duurt het om te werken om een dure telefoon en andere dingen te kopen. Mama en papa betalen er altijd voor. En trouwens, er zijn ouders die alles betalen voor volwassen kinderen, en ze zitten graag in de nek van hun voorouders en beginnen al brutaal hun voorziening te eisen.
Type twee: ouders bereiden kinderen niet voor op de toekomst
Meestal doen zich problemen voor met financiële problemen. Ja, tienerkinderen verdienen nog steeds niet en worden volledig ondersteund door hun ouders. Maar ze krijgen ook zakgeld, en hoe ze dat moeten uitgeven: waarvoor, waar, hoeveel - de kinderen moeten zelf beslissen. En hoe zit het met ons? Een moeder tot 18 jaar spint boterhammen voor haar kroost naar school, ze koopt zelf snackbars en fruit voor hem. Het gevolg is dat het kind gewoon tegen de moeder zegt: ik heb het nodig, en de moeder beslist alles zelf.
De geldkwestie is erg belangrijk. Nu kunnen we natuurlijk zeggen dat veel volwassenen niet getraind zijn in financiële geletterdheid, in welk geval, wat verwachten we van kinderen? Maar uw kinderen moet worden geleerd hoe ze kunnen sparen, verstandig geld kunnen uitgeven, uitleggen dat u eerst moet kopen wat u nodig heeft, en dan uw grillen moeten bevredigen.
Type drie: ouders behandelen volwassen kinderen niet als volwassenen
Het is natuurlijk goed dat je je zorgen maakt over je kind, hem helpt met lessen, geïnteresseerd bent in met wie hij communiceert. Maar u kunt uw bezorgdheid niet in overbezorgdheid veranderen. Een dergelijke situatie. Het meisje heeft haar veertienjarige al gevierd, maar haar moeder heeft haar voogdgreep niet losgelaten. Elke keer dat een kind ergens vandaan komt, moet hij zijn moeder een sms schrijven, zoals: "links", zodra het kind bij de kringen, school of iets anders komt, moet hij schrijven: "Ik heb daar." En ze zal zo'n relatie met haar moeder hebben op 20-jarige leeftijd en op 30-jarige leeftijd, de moeder zal elke stap van haar dochter beheersen en zal weten wat ze at, waar ze heen ging en wie ze zag!
U kunt uw kind vragen wat hij wil eten en dan koken. Je vraagt je misschien af hoe zijn dag verliep, wie hij zag, welke cijfers hij behaalde. Maar u hoeft uw kroost niet als een baby te betuttelen! Je bewijst hem alleen een slechte dienst door zelfs niet de minste gelegenheid te geven om zelf beslissingen te nemen en in het algemeen volwassen te worden!
Het originele artikel is hier geplaatst: https://kabluk.me/psihologija/3-tipa-roditelej-kotorye-ne-dajut-svoim-detyam-povzroslet.html
