Dit weekend laat de tv-zender Domashnimi ons de laatste afleveringen van de My Mom-serie zien.
Velen weten al hoe de serie zal eindigen, voor anderen zal het een intrige zijn.
Ik besloot dit artikel te schrijven, niet om de kijker kennis te laten maken met de laatste afleveringen (hoewel ik kort zal schrijven wat ze zullen laten zien), maar waarschijnlijker als redenering.
De hoofdpersoon van deze serie is Melek (Turna), die toevallig twee moeders heeft.
In de serie is het duidelijk dat het kind beter af zal zijn met Zeynep, maar om de een of andere reden heeft Shula ook spijt.
In de laatste afleveringen is het gevecht om Melek voorbij. En Shula zal een einde maken aan deze strijd, die gedurende de serie, behalve Cengiz, niemand in de buurt zag. Maar nadat hij het kind heeft geslagen, realiseert Shule zich dat alleen zij Melek tegen haar man kan beschermen. Shule zal Cengiz zijn leven ontnemen, een kogel op hem afvuren en zichzelf de vrijheid geven.
Zeynep krijgt waar ze lang voor gevochten heeft. Het is waar dat deze strijd niet alleen haar man wegnam, maar ook haar moeder. Ze krijgt niet één kind, maar twee tegelijk. En ze zullen haar heel blij laten zien.
Waarom noemde ik het einde blij - verdrietig. Wat geluk was voor Zeynep en Melek, veranderde in verdriet voor Shule. Welke moeder ze ook was, maar op het einde, in het belang van de vrede van haar kinderen, beroofde ze zichzelf vele jaren van vrijheid.
Dit is mijn mening en ik vraag, als u het er niet mee eens bent, oordeel dan niet strikt.
