Alles is hier eenvoudig. Via de nieren en met zweet komt er water uit, dat in het bloed zat, en water wordt door de lymfevaten weggepompt, die niet in het bloed konden komen.
Nou, dat wil zeggen, dit water wilde echt in het bloed komen, het streefde ernaar, maar het lukte niet. En dit water bleef spetteren in de intercellulaire ruimte. Daar, tussen de cellen, wordt ongeveer een kwart van al ons water gegoten.
Al dit gemorste water zat ooit in het bloed, maar stroomde er vervolgens uit via microscopisch kleine gaatjes in de haarvaten. Dit is normaal. Door zulke gaatjes voeren de haarvaten nuttige stoffen af en nemen ze afvalstoffen terug.
lieveheersbeestjes
Je kunt je onze kooien voorstellen als koeien op een boerderij, die vredig in hun stal staan en onder hun neus gevoed worden vanuit onze haarvaten.
Omdat niets in ons lichaam in droge vorm naar buiten komt, wordt het voedsel voor onze cellen afgevoerd in de vorm van een waterige oplossing.
Afvalstoffen en overtollig water worden weer opgenomen in de bloedbaan. Maar al het overtollige water kan niet via de wand van de haarvaten in het bloed worden opgenomen. Omdat de haarvaten, hoewel klein, nog steeds onder druk staan, en water de neiging heeft om eruit te ontsnappen naar de intercellulaire ruimte.
Er zijn natuurlijk osmose en andere sluwe mechanismen in de haarvaten waarmee je een deel van het water kunt opvangen, maar het water zal nog steeds tussen de cellen blijven stromen.
Peper
Bovendien vallen er constant grote eiwitten uit de haarvaten, wat misschien nodig is voor iets in de intercellulaire ruimte, of misschien zijn ze gewoon uit het haarvat gevallen.
Stel je voor dat het is als peper, die we uit de peperpot in ons bord gieten. Als je te veel hebt ingeschonken, kun je deze stukjes gemalen peper niet door die hele kleine gaatjes terug in de peperstrooier doen. Pepper moet op een andere manier worden geladen.
lymfe
Dus het resterende water tussen de cellen wordt opgevangen door de lymfevaten. Ze pompen en zuigen letterlijk deze vloeistof naar binnen en geven het dan centraal via een speciale pijpleiding af in een van de grote aderen naast het hart. Dus al het extra intercellulaire water zit weer in het bloed. De cirkel is rond.
Ingewikkeld? Ja. Maar je kunt niet zonder. Want naast voedsel en afval zullen er allerlei grote eiwitten, microben en ander vuil tussen de cellen worden verspreid, die nooit meer in de bloedbaan terechtkomen. Dit is waar de lymfevaten nodig zijn.
hooligans
Als een microbe de intercellulaire ruimte niet wil verlaten, dan zijn er speciaal getrainde cellen in de lymfe die zo'n pestkop letterlijk bij het nekvel naar de dichtstbijzijnde lymfeklier zullen slepen.
Allerlei grote eiwitten die eruit zijn gemorst, die geen kans hebben gehad om via kleine gaatjes in de haarvaten terug in het bloed te persen, en inderdaad ook al het rondslingerende afval, worden daar ook naar binnen gezogen.
Ruitenwissers
Nou, het is alsof warm en koud water, elektriciteit en warmte worden geleverd aan uw flatgebouw, afvalwater wordt weggepompt, solide huishouden afval, en voor het hele bedrijf werd het regelmatig betaald, dan heb je zelfs in de meest ideale omstandigheden een schoonmaker en een conciërge nodig die de overblijfselen van de huurders opruimen afval. Zo? Welnu, de lymfevaten zijn dezelfde wissers, zonder welke het aangrenzende gebied snel rommelig zou worden.
