Gisteren publiceerde Ancha Baranova een artikel over stenen in de galblaas, en hoe effectief ze werden opgelost en verhinderde hun vorming een paar Koreanen daar.
Daarom vindt Ancha dat mensen van chirurg naar gastro-enteroloog moeten rennen om stenen langzaam op te lossen met ursodeoxycholzuur.
In feite werkt deze aanpak heel vaak. Maar Ancha is volkomen tevergeefs om te suggereren een second opinion te zoeken, weg te rennen van een chirurg naar een gastro-enteroloog. Feit is dat er in deze kwestie twee zeer belangrijke nuances zijn: tijd en kanker. Ik leg uit.
Tijd
Ursodeoxycholzuur lost daadwerkelijk galstenen op. Dit lukt niet altijd, maar als de steen er zacht uitziet en minder dan 2 centimeter groot is, dan kan hij met een kans van 50% geleidelijk oplossen.
In feite lossen galstenen van binnenuit op. Dat wil zeggen, als er een calcium "schil" rond de steen zit, dan zullen deze contouren van de steen tot het einde zichtbaar zijn op echografie of röntgenfoto's. Jaren gaan voorbij, de persoon lost de steen voortdurend op, maar uiterlijk verandert er niets in de steen. En dan, op een goed moment, brokkelt de schil af en is de steen niet meer.
Onder de meest gunstige omstandigheden lost de steen op met een snelheid van ongeveer 1 millimeter per maand. Dat is een centimeter steen het jaar zal oplossen.
Als een persoon motivatie heeft, kan hij zijn stenen jarenlang oplossen (sommigen doen dit al meer dan 10 jaar). Dit op voorwaarde dat hij nog geen ernstige galkoliek had, waardoor hij al in het ziekenhuis was opgenomen. Want over een jaar, twee of drie, zal zo'n arme kerel gegarandeerd de steen weer vastzetten. En je kunt er zelfs aan overlijden. Dit is het eerste moment.
Galblaas kanker
Het tweede punt houdt verband met galblaaskanker. Deze tumor is zeldzaam, maar veroorzaakt vaak de dood. Dat wil zeggen, het is heel moeilijk om deze kanker op te merken in een zodanig stadium dat een persoon kan worden gered.
Stenen worden beschouwd als een van de belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van galblaaskanker. Jaren of decennia lang schrapen ze het inwendige van de galblaas met hun ruwe oppervlak, en daaruit groeit een tumor in de blaas.
Hoe groter de steen, hoe groter het risico op het ontwikkelen van galblaaskanker. Een steen groter dan 3 centimeter zal 10 keer sneller kanker veroorzaken dan een steen kleiner dan 1 centimeter.
In dit geval is alles heel strikt en is het op zijn minst vreemd om een second opinion aan te gaan. Omdat je dood kunt gaan.
Als uw risico op kanker hoog is, zal uw chirurg uw galblaas zonder aarzeling afsnijden.
Hoog risico wordt aangegeven door:
- Grote steen (vooral meer dan 3 centimeter).
- Poliepen in de galblaas (we hebben ze met u besproken).
- Porseleinen galblaas (dit is wanneer calcium wordt afgezet in de wand van de galblaas).
- Wanneer de ductus pancreaticus en de gemeenschappelijke galgang samensmelten tot één bed.
in het kort:
Galblaaskanker is zeldzaam. Hierdoor hebben veel mensen jarenlang plezier met het oplossen van stenen voor zichzelf. Maar de statistieken zijn erg koppig, sommige van deze mensen zullen pech hebben en zullen sterven aan kanker. Het zou dus logisch zijn om niet weg te lopen van de chirurg, maar te doen wat hij zegt. Nou, dit is als je vrienden bent met logica.
Boven in de tekst staan links naar mijn artikelen over het onderwerp galstenen. Lees het. Er zijn veel interessante dingen.
