Uitgesteld. Maar niet op de manier waarop je dacht.
Volgens een bekend verhaal wordt zout afgezet in de botten, gewrichten en op de achterkant van de nek, waarna deze plekken pijn doen.
In feite doen deze gebieden pijn om andere redenen, maar het zout hecht zich stevig aan het bindweefsel in de botten, gewrichten en huid.
Natrium
Als mensen over zout praten, bedoelen ze natrium. En dit natrium hoeft niet in de vorm van chloride zoals keukenzout, maar kan bijvoorbeeld in de vorm van glutamaat in sojasaus.
Dus ongeveer 30% van alle natriumreserves in ons lichaam zijn vastgelegd in de zogenaamde proteoglycanen van botten, gewrichten en huid.
Dat wil zeggen, in het algemeen wordt 95% van ons natrium opgeslagen in de intercellulaire ruimte. Maar het meeste van dit natrium wordt gemakkelijk gemobiliseerd, in de bloedbaan gesleept of in de urine afgevoerd.
De botten zijn een ander verhaal. Daar zit natrium stevig vast in proteoglycanen. Het kan niet zomaar weglekken na het water.
Proteoglycanen zijn complexe organische moleculen die weinig aminozuren en veel vertakte koolhydraten bevatten. Hieruit lijken proteoglycanen op vezels of steigers. Ze ondersteunen onze cellen van buitenaf als versterking.
Herinner je je chondroïtine, glucosamine, glucuronzuur nog? Dit zijn allemaal verschillende connecties uit ongeveer dezelfde opera.
Gewoon kraakbeen zit boordevol proteoglycanen voor kracht, elasticiteit en gladheid, die het kraakbeen sterk en glad maken.
En in deze proteoglycanen van het kraakbeen zit natrium vast. Het punt is dat natrium positief geladen is, terwijl proteoglycanen negatief geladen zijn. Hierdoor hechten ze stevig aan elkaar.
Er zit ongeveer 2 keer meer natrium in kraakbeen dan in bloed. En het kan daar niet worden verdund met water.
Natrium blijft daar zo stevig vastzitten dat het onder normale omstandigheden geen effect heeft op de totale hoeveelheid water in het lichaam. Dat wil zeggen, in theorie kun je te veel zout eten en niet opzwellen, omdat natrium in botten en gewrichten terechtkomt. Botten en gewrichten hebben hier geen last van. Ze hebben zelfs natrium nodig voor hun werk.
Er wordt aangenomen dat ons lichaam in deze vorm natrium opslaat voor de toekomst. Dit feit was al lang bekend, maar werd op de een of andere manier vergeten. Vijftig jaar. Maar in de afgelopen tien jaar herinnerden ze zich weer.
Breekbare botten
Wetenschappers hebben getest op ratten, maar het bleek dat als ze langzaam natrium uit de botten trekken, de botten breekbaar worden. Knaagdieren hadden hun natriumgehalte in het bloed verlaagd en de schade aan hun botten was zelfs meer merkbaar dan de schade door een gebrek aan vitamine D. Bijna tot op het punt dat natrium belangrijker is voor botten dan calcium.
We bespraken twee soorten cellen in botten. Sommigen bouwen botten op, anderen vernietigen. Er wordt aangenomen dat het gebrek aan natrium in het bloed inwerkt op hormonen, zodat ze cellen activeren die botten uit elkaar halen. Botten worden broos.
Ik zeg meteen dat ik niet suggereer om chips en augurken op te eten. Het is een feit dat bij mensen het lage natriumgehalte in het bloed na een tijdje tot osteoporose leidt. De overtollige natrium zal niet gunstig zijn.
Om niet te vallen tijdens het lopen
Als het natriumgehalte in het bloed bij oudere mensen ook maar iets daalt, dan verliezen ze merkbaar vaker hun evenwicht bij het lopen, vallen en breken ze hun botten. Maar daar is het al een kwestie van de hersenen.
