Waarom hebben vrouwen constant of periodiek episodes van urine-incontinentie? Welke risicofactoren verergeren dit probleem? Gynaecoloog vertelt:
Urine-incontinentie is een van die problemen waar mensen het liefst in stilte last van hebben. Ondertussen hebben niet zo weinig vrouwen hier last van. Volgens de International Society for Urinary Incontinence heeft meer dan 10% van de vrouwen deze diagnose voortdurend. 25 tot 45% van de vrouwen wordt periodiek, in verschillende perioden van hun leven, met dit probleem geconfronteerd. Meestal worden vrouwen gekenmerkt door stress-incontinentie: tijdens niezen, luid gelach, fysieke activiteit en zelfs tijdens seks. Waarom gebeurt dit en welke factoren dragen bij aan de ontwikkeling van deze pathologie, zei de verloskundige-gynaecoloog van de hoogste categorie Natalia Lelyukh.
De belangrijkste oorzaken van urine-incontinentie
Meestal ontstaat incontinentie na zwangerschap en bevalling / istockphoto.com
Normaal gesproken kan een volwassene de urine 4 tot 8 uur vasthouden. De retentieperiode begint met de eerste wens om naar het toilet te gaan (op het moment van het vullen van de blaas) en eindigt met een onweerstaanbare drang, wanneer er absoluut geen kracht meer is om te volharden. Gedurende deze tijd vindt een persoon meestal een plaats waar hij zijn natuurlijke behoeften kan sturen. Zo heeft de natuur het bedoeld, en zo werkt fysiologie.
De eerste oorzaak van incontinentie komt niet alleen voor bij vrouwen, maar ook bij mannen. Het ligt in het feit dat een persoon gewoon niet dat allereerste "eerste verlangen" voelt. De drang om naar het toilet te gaan bereikt hem pas als er geen fysieke mogelijkheid meer is om urine op te houden. Dit is een neurologische oorzaak die kan optreden tegen de achtergrond van ziekten van het zenuwstelsel of letsel aan de blaas. Dit probleem wordt niet alleen behandeld door een gynaecoloog of uroloog, maar ook door een neuroloog.
De tweede reden is typisch voor vrouwen: het is een afwijking in de bekkenbodemspieren, die meestal optreedt na zwangerschap en bevalling. "Om te begrijpen waarom dit gebeurt, moet je je voorstellen dat het schip het dok binnengaat", legt Natalya Lelyukh uit. - Water houdt het drijvend, en meertouwen zijn vast: touwen, die nodig zijn zodat het schip niet heen en weer beweegt. Ongeveer dezelfde anatomie van de vrouwelijke bekkenbodem. We hebben "water" - dit zijn de spieren en pezen van de bekkenbodem die het "schip" drijvend houden. En de gewrichtsbanden die de blaas en baarmoeder fixeren zodat ze niet heen en weer "bungelen" in de buikholte."
"Tijdens de zwangerschap bij vrouwen verandert deze anatomie: de baarmoeder groeit en rekt de ligamenten uit", vervolgt Natalya Lelyukh. Daarnaast komen bekkenbodemletsels en peesrupturen vaak voor tijdens de bevalling. Dit schendt de anatomische oriëntatiepunten, en heel vaak worden vrouwen na de bevalling geconfronteerd met een probleem als urine-incontinentie. Voor sommigen gaat het voorbij en voor anderen blijft het helaas voor het leven."
Risicofactoren die kunnen leiden tot incontinentie
Risicofactoren zijn onder meer leeftijd, overgewicht en zware tassen / istockphoto.com
Naast zwangerschap en bevalling hebben vrouwen een hele reeks factoren die de ontwikkeling van urine-incontinentie veroorzaken. Als u bent bevallen, zullen deze factoren het probleem verergeren. Als het niet wordt bevallen, zal het hoogstwaarschijnlijk leiden tot zijn uiterlijk.
Leeftijd
Meestal komen problemen met urine-incontinentie voor bij vrouwen tijdens de menopauze. Dit is niet alleen te wijten aan een verandering in hormonale niveaus en een afname van de spierspanning. Zwaartekracht heeft zijn effect op het lichaam en veroorzaakt niet alleen rimpels in het gezicht, maar ook bepaalde veranderingen in de spieren van de bekkenbodem.
Overmatige fysieke activiteit
Lichamelijke activiteit kan schadelijk zijn voor de gezondheid van een vrouw als ze niet goed georganiseerd is. Bijvoorbeeld wanneer een vrouw constant zware tassen draagt. Dit heeft een negatief effect op de wervelkolom, de innervatie van de blaas en de spieren die beschadigd raken bij onjuiste, slecht gedoseerde lichamelijke activiteit.
Passieve levensstijl
De keerzijde van de medaille is als een vrouw niet voor haar lichaam zorgt en een passieve levensstijl leidt. Volgens Natalia Lelyukh kan dit ook leiden tot verzwakking van de bekkenbodemspieren en urine-incontinentie.
zwaarlijvigheid
Als een vrouw heeft overgewicht, worden de pezen en spieren van de bekkendag niet alleen door de zwaartekracht, de baarmoeder en de blaas ingedrukt, maar ook door het vetweefsel, dat zich in het kleine bekken bevindt. Dit zal natuurlijk de situatie van urine-incontinentie verergeren.
Chronische hoest
Risico's zijn vrouwen met chronische niet-specifieke longziekten en vrouwen die veel roken (de zogenaamde rokershoest). Hoesten veroorzaakt een negatieve druk in de buik. Een vrouw hoest, het middenrif trekt samen, dit zet druk op de blaas en we krijgen urine-incontinentie
Medicatie nemen
Sommige medicijnen kunnen als bijwerking urine-incontinentie veroorzaken. Meestal zijn dit medicijnen voor de behandeling van neurologische problemen die het gevoel van volheid in de blaas kunnen "afstompen". Deze bijwerking moet zonder aarzeling met uw arts worden besproken.
Problemen met de ontwikkeling van bindweefsel
Bij sommige vrouwen zijn er aangeboren kenmerken van het bindweefsel en de spieren die de verzakking van de bekkenorganen veroorzaken. Dit kan een problematische zwangerschap veroorzaken en het kan ook urine-incontinentie veroorzaken, zelfs bij vrouwen die nog nooit zijn bevallen.
U zult ook geïnteresseerd zijn om te lezen:
3 onaangename postpartumziekten die gênant zijn om over te praten
Obsessieve cystitis: hoe gevaarlijke symptomen niet te missen en de ziekte te behandelen?
