Oorlog en vrede in de kinderkamer: wat te doen als broers en zussen ruzie maken?

De relatie tussen kinderen uit hetzelfde gezin is voor veel ouders een moeilijk onderwerp. Als we besluiten om ons gezin uit te breiden, dromen we immers dat het eerste kind er nog een krijgt en een geliefde, en we willen dat de kinderen met elkaar overweg kunnen, voor elkaar opkomen met een berg en steunen in elk situaties. Maar de realiteit is vaak verre van illusie - kinderen maken ruzie, wedijveren en protesteren soms openlijk tegen het gezelschap van een broer of zus.

Ze vertelde ons hoe we ons moeten gedragen voor ouders in moeilijke situaties, hoe we de basis kunnen leggen voor intimiteit tussen kinderen, fouten vermijden en conflicten in de kinderkamer voorkomen. psycholoog Irina Nikitenko.

Overdrijf de lat niet

Een van de grootste zorgen van moderne ouders over de relatie tussen hun kinderen is de overschatte hoeveelheid vereisten voor wat deze relatie zou moeten zijn. Veel mensen geloven dat als kinderen ruzie maken of niet samen willen spelen, dit betekent dat de relatie slecht is en dat de kinderen in de toekomst geen vrienden zullen zijn.

Bovendien gaan ouders in dergelijke situaties meteen in hun pedagogische misrekeningen op zoek naar de reden voor deze 'niet ideale' gang van zaken. Ze zeggen dat we iets verkeerds naar voren hebben gebracht, we moeten dringend op de een of andere manier verbeteren. Het resultaat van dergelijke "dringende" maatregelen - overmatige stress voor ouders - voegt alleen maar brandstof toe aan het vuur van de relaties van kinderen.

Je moet één belangrijk punt meteen begrijpen: kinderen kunnen niet constant alleen liefde en interesse voor elkaar tonen. Elke relatie is gebaseerd op: ambivalentie - de dualiteit van gevoelens die we ervaren. Hoe graag we het ook willen, maar we voelen soms nog steeds woede, irritatie of woede in relatie tot zelfs zeer hechte en geliefde mensen. Het enige verschil is dat volwassenen weten hoe ze deze gevoelens ecologisch moeten beleven of ze gewoon kunnen onderdrukken. En kinderen weten niet hoe.

Kleuters en jongere leerlingen zijn erg emotioneel onstabiel, daarom kunnen ruzies, botsingen en conflicten tussen broers en zusters zeggen alleen dat kinderen leren om met elkaar om te gaan, opgroeien en de kracht van psychologische wrijving tussen hen neemt toe.

Verlang niet van kinderen dat ze alleen liefde voor broers en zussen tonen.

Streven naar een nulconflict in de kinderkamer is niet alleen erg moeilijk, maar ook gevaarlijk. Van kinderen mag niet worden verlangd dat ze alleen liefde voor hun broers of zussen tonen. Van onze afkeuring zal een broer die boos is op zijn zus niet stoppen met ervaren wat hij ervaart. Maar hij zal duidelijk begrijpen dat zulke gevoelens verkeerd zijn, verboden. Dus, proberend goed te zijn in de ogen van hun ouders (alle kinderen streven hiernaar), zullen ze ofwel hun negatieve gevoelens van binnen, of laat ze heimelijk, stiekem, onbewust wraak nemen op je zus voor je eigen innerlijke het ongemak. Bovendien zal een dergelijk gedragsmodel niet alleen in de relatie met broers en zussen, maar in het algemeen in relatie tot hun eigen ervaringen, in het kind verankerd raken. Het kind zal zich herinneren dat er zogenaamde "verboden" emoties en zal ze in welke vorm dan ook vermijden en ontkennen, waardoor hij een deel van zichzelf verloochent.

Het is belangrijk om in de eerste plaats voor de ouders zelf te begrijpen dat kinderen het volste recht hebben om boos of beledigd op elkaar te zijn en, in het algemeen, om in relatie tot broers en zussen niet alleen rooskleurige gevoelens te hebben. Maar deze gevoelens moeten op zo'n manier worden getoond dat ze uw dierbaren niet schaden.

Top 6 redenen om tegen kinderen te vechten

Er zijn factoren die het aantal botsingen tussen kinderen verhogen. Begrijpen wat de sfeer in de kinderkamer kan opwarmen, helpt om conflicten op tijd te voorkomen en de situatie niet tot geschreeuw en tranen te brengen. De meest populaire triggers voor kinderruzies zijn:

1. Vermoeidheid

Kleuters worden snel moe en reageren zeer scherp op verschillende prikkels. Probeer intuïtief de mate van vermoeidheid van elk kind in te schatten om op tijd de aandacht te verleggen of de communicatie te onderbreken.

2. Overmatige motorische activiteit als het onmogelijk is om het uit te voeren

Als het kind geen energie heeft weggegooid tijdens het wandelen of actieve vrijetijdsbesteding, is een emotionele uitbarsting onvermijdelijk. Wanneer de oudste barst van de energie, zal hij de jongere pesten om het los te laten.

3. Krap en druk

Kinderen, maar ook volwassenen, hebben soms behoefte om alleen te zijn. Dit is vooral belangrijk voor introverte en flegmatische mensen. Als de kinderen voortdurend bij elkaar zijn, en ze hebben geen mogelijkheid om met pensioen te gaan, gescheiden van broers of zussen, en hebben ook geen het toegewezen gebied voor de bewoning van hun speelgoed, dit kan frequente prikkelbaarheid en ruzies veroorzaken over de verdeling van het territorium en het bezit speelgoed.

4. Chronische overbelasting van kinderen en hun ouders

In deze toestand is het voor kinderen nog moeilijker om de manifestaties van hun emoties onder controle te houden en zelfs schijnbaar onschuldige gebeurtenissen kunnen hen uit hun evenwicht brengen. Als mama en papa op nul staan, zijn de kinderen erg gevoelig om deze toestand te lezen en als resultaat komen ze samen met hen in de zogenaamde emotionele resonantie. Die. hun slechte gedrag verergert de algemene situatie nog verder. Het blijkt een vicieuze cirkel te zijn, die alleen ouders kunnen doorbreken.

5. Crisis op kinderleeftijd die ongeveer elke zes maanden optreedt

O crisissen het is noodzakelijk om te onthouden, en in dergelijke perioden, gevoeliger te zijn voor de polsslag van de relatie tussen kinderen, in een poging alle andere mogelijke factoren die conflicten veroorzaken uit te sluiten.

6. Bijwerkingen van het oudere kind buitenshuis (kleuterschool, school, tuin)

Als de oudere helft van de dag of het grootste deel ervan in een stressvolle toestand verkeert als gevolg van problemen op de kleuterschool of op school, zal hij thuis ernaar streven zichzelf te ontladen - om negativiteit en overmatige stress te verlichten. Het is vrij waarschijnlijk dat een jonger kind de geadresseerde van een dergelijke ontspanning kan worden.

Wat te doen als kinderen ruzie hebben?

Eventuele conflicten tussen kinderen zijn gemakkelijker te voorkomen dan op te lossen. Als u bijvoorbeeld een toename in de intensiteit van emoties tussen kinderen hebt gevoeld, kunt u ze uitnodigen om te pauzeren in het spel en sap te drinken, een tekenfilm te kijken of wat aparte dingen te doen. Maar als er toch een ruzie uitbreekt, is het belangrijk om zelf de criteria voor ouderlijk ingrijpen te evalueren.

De meeste schermutselingen vereisen niet dat ouders zich naar de kinderkamer haasten en als rechters werken. Het is immers belangrijk dat kinderen leren hoe ze zelf een uitweg uit conflicten kunnen vinden. Maar als je een probleem tussen kinderen gaat oplossen, volg dan een paar regels.

1. Geen geschreeuw en geweld!

Probeer kalm te blijven. Emoties in de kinderkamer zijn al buiten de maat en met je geschreeuw ga je de situatie zeker niet oplossen. Het is jouw taak om kinderen te laten zien hoe ze problemen vreedzaam kunnen oplossen zonder hun stem te verheffen of te vechten. Onthoud dat kinderen eerst en vooral relaties van hun ouders leren.

2. Zoek niet naar de boosdoener

Het probleem is niet altijd zo duidelijk als het voor volwassenen op het eerste gezicht lijkt. De jongere kon de oudere raken, simpelweg omdat hij zijn aandacht wilde trekken. En de oudere kon de jongere duwen omdat hij zijn tekening beschermde tegen zijn inbreuken. In wezen heeft elk kind gelijk, en jouw harde afkeuring kan diepe wrok veroorzaken en het gevoel geven dat hij minder geliefd is dan een broer of zus. Probeer neutraliteit te bewaren.

3. Niemand wint

Kinderen bellen vaak hun ouders om hulp omdat ze het speelgoed niet kunnen delen. In deze situatie is het belangrijk om kinderen te leren zelfstandig te onderhandelen, met respect voor elkaars belangen. Dit is een zeer waardevolle vaardigheid in iemands leven. Als de kinderen voor elk misverstand hun moeder bellen om de beslissing van hun moeder in hun voordeel te overtuigen, zorg er dan voor dat dergelijke acties niet winstgevend zijn voor de kinderen. Zo heb je al meerdere keren uitgelegd hoe kinderen het in een vergelijkbare situatie eens kunnen worden. De volgende keer, als de kinderen het nog steeds niet eens zijn over het speelgoed, neem je het voor jezelf. Niemand wint en dit is een mooie stimulans om het probleem de volgende keer anders op te lossen.

4. In één boot zitten

Als de kinderen het vinden, maar niet bekennen, moeten beide antwoorden. Zelfs als je precies weet welke van hen kattenkwaad uithaalt. En natuurlijk mag je sluipen in geen geval aanmoedigen.

Het is ook interessant voor u om te lezen:

Ruzies tussen kinderen in het gezin: hoe de conflicten van kinderen op te lossen

God, Dienaar en Peer: Kinderen opvoeden in Japan

TOP-verboden bij het opvoeden van een kind bij het proberen om discipline bij te brengen