Moederethiek: wat moet een kind doen om goed te eten, te slapen en van het leven te genieten?

Op het auteursseminar van Lyudmila Krasnobaeva over moederethiek kreeg de gebruikelijke uitdrukking "succes is in jouw handen" voor mij, net als voor een moeder, een letterlijke betekenis. Lyudmila op haar vingers legde - opnieuw letterlijk - uit waarom kinderen voornamelijk in een "handmatige" modus moeten worden opgevoed.

Het gaat hier niet om de leerzame klassiekers van het genre - pak slaag op een zwak plekje - en niet om eindeloos gesjouw met je handen, maar om het vermogen ontspan het kind, verwijder lichaamsklemmen, wat de bloedtoevoer verbetert en voldoende zuurstof. Zoals Lyudmila zegt, begint 'complete ecologie' daar. Hierdoor eet de baby goed, slaapt, geniet van het leven en ontwikkelt hij zich goed. En dit zijn de belangrijkste parameters van ouderlijk succes. En om het te bereiken, zo bleek, is niet moeilijk.

De oorzaak van hypertoniciteit is "hardhandigheid" van de ouders

Waar komt de spanning in het lichaam van pasgeborenen vandaan, of de zogenaamde hypertonie? Ouders op het seminar waren verbaasd over deze vraag. Iemand noemde de oorzaak van geboortetrauma, iemand - een kenmerk van deze ontwikkelingsfase. De gedachte dat de baby zich inspande vanwege onze onbekwame handen, flikkerde bij niemand op. Niettemin is het volgens Lyudmila de ouderlijke "handicap" die de belangrijkste oorzaak van hypertonie is. Het kind, dat het voelt, wordt gedwongen zich te groeperen en zichzelf te verdedigen: hij balt zijn vuisten, knijpt in zijn benen en ellebogen, trekt in zijn nek.

“Het resultaat is een perfecte courgette. Als je zo'n kleintje in je armen neemt, lijkt het wel van kristal. In zijn oksels is de samentrekking zo sterk dat hij ze voor ons vervangt, als het handvat van een koffer. De schouders zijn dicht bij de oren. De nek is niet zichtbaar: hij is diep ingetrokken, ligt precies in de maag (trouwens, je moet de baby niet onder de oksels nemen: dit lokt hem uit om zich nog "betrouwbaarder" vast te maken in zo'n "cephalothorax") " ,

- zegt Ljoedmila.

Met zo'n globale klemming is er een schending van de bloedtoevoer naar de hersenen, het kind ervaart veel ongemak. Daarom hangt ze dagenlang als een peer aan mijn moeder, is wispelturig enz.

Hoe stress te verlichten: succes ligt in jouw handen

 U kunt de situatie oplossen door uw handen te ontspannen.

"Ze hebben ze geopend - en de wervels in de nek en thoracale regio passen in de juiste volgorde, en de bloedcirculatie, die hier door het belangrijkste verkeer gaat, wordt volwaardig",

- zegt Lyudmila Krasnobaeva.

Onze moeders en grootmoeders waren constant bezig met hun handen als we werden ingebakerd.

«Of ik het nu wil of niet, ik kan of niet, ik moet mijn handen openen voor het kind, ze op de naden leggen en ze inbakeren. Terwijl ik aan het puffen was, hem in een luier deed, plast hij weer, weer helemaal opnieuw: uitpakken, een droge doek aandoen, je handen ontspannen, want je kunt de geklemde niet tegen de kuit drukken. En zo vaak gedurende de dag. En de baby kreeg elk uur op zijn minst volledige verzorging van zijn handen.", - zo legt Lyudmila het belang van inbakeren uit en zegt dat ze zelf niet had verwacht dat ze uiteindelijk tot zo'n noemer zou komen.

Ze wikkelde haar oudste dochter Ksyusha in (“het kind sliep diep, at goed, zodat men het geluid van een stroom melk in zijn wang kon horen”). maar de middelste zoon, Mark, werd opgevoed volgens de principes van natuurlijk ouderschap: zonder luiers, met baden in een diep bad, dynamische gymnastiek, enz.

«Maar van dit alles kreeg ik niet de beloofde bonussen. De ontwikkeling van zijn zoon overtrof de ontwikkeling van zijn dochter op deze leeftijd niet, hij was rusteloos, huilde vaak. Met de jongste, Boris, heb ik niet meer geëxperimenteerd, maar ik heb mijn handen ontspannen, ingebakerd en alles was in orde", - zegt Ljoedmila.

 Moederethiek verscheen onder meer dankzij deze ervaring, maar werd vooral gevormd dankzij postpartum inbakeren van moeder (een praktijk die een vrouw helpt te herstellen), waar Lyudmila zich mee bezighoudt.

«Het duurt 3-5 uur en op dit moment ligt alle zorg voor het kind bij mij. En mijn taak is om hem kalm te laten gedragen, anders wordt de procedure verstoord. Dus de belangrijkste nuances van moederethiek werden ontwikkeld in de actieve praktijk van het werken met kinderen van verschillende leeftijden.", - legt de auteur van moederethiek uit.

Om het kind goed te laten slapen en goed te laten eten, maken we "vlammen" en "regenbogen"

Ik kan de effectiviteit van het inbakeren bij mijn jongste dochter niet meer volledig controleren: ze is al vier. Maar ze vindt het heel leuk als ik haar bedrieg na het baden. Trouwens, om de kinderen zoveel mogelijk te laten ontspannen voordat ze naar bed gaan, adviseert Lyudmila om ze in de gootsteen te baden terwijl ze daar zijn. fit: in een diep bad wordt hun zwemreflex ingeschakeld, hun spieren gespannen en ze sterk opgewonden. En in dit geval hoeft moeder haar rug niet te buigen.

Maar ik ben regelmatig overtuigd van de effectiviteit van andere aanbevelingen. Nadat ik mijn dochter goed begon te kneden voordat ze naar bed ging, begon ze de hele nacht te slapen zonder wakker te worden. Vooral de "regenboog"-houding helpt haar om te ontspannen: de baby ligt over me heen met haar buik op mijn buik, haar hoofd hangt naar beneden, armen langs het lichaam (in deze houding "geeft" het kind zijn nek). Tegelijkertijd aai ik haar over haar lichaam. Binnen 10 minuten is ze in compleet "nirvana". Overigens zal het niet mogelijk zijn om zo'n resultaat op een fitball te bereiken: voor balans zijn stabiliserende spieren bij het werk inbegrepen, en het kind spant zich willekeurig in.

Ook overdag, zoals Lyudmila adviseerde, pluk ik haar zo vaak mogelijk langs de contouren van het lichaam, doe "Vlamtongen", strijk mijn vingers langs de armen, benen, rug, hef mijn handen op en rimpel de "vleugels" (schouderbladen). En natuurlijk kus en knuffel ik je. Het resultaat is minder grillen, eisen die lijken op "ga daarheen, ik weet niet waarheen, breng dat, ik weet niet wat."

De reden voor kindertranen is niet psychologie, maar fysiologie

Lyudmila Krasnobaeva zegt over dergelijke metamorfosen: “Vaak wordt het echte fysieke lijden van een kind op dramatische wijze uitgeroepen tot een psychologische crisis. Het zijn immers de emotionele manifestaties die ieders ogen opvallen. En in dit geval wordt aanbevolen om het complexe gedrag van de baby te doorstaan. Maar in feite gedraagt ​​hij zich op een moeilijke manier, omdat hij getraumatiseerd is. De snelle groei is niet gelijkmatig, ernstige spanning hoopt zich op in de nek en in het thoracale gebied, in de onderrug, liezen, oksels. Het kind wordt als een duizend-spanningstransistor, en het is heel moeilijk voor hem. Volharden is duidelijk niet de manier om te gaan. Hij heeft alleen hulp nodig om deze spanning te verlichten».

Zijaanzicht: commentaar van kinderarts

Elena Shvets, kinderarts in de familiekliniek Ameda:

 "Als je vermoedt dat een baby hypertoniciteit heeft, laat het dan aan een neuroloog zien. Misschien zal hij aanvullende onderzoeken bestellen, bijvoorbeeld een echografie van de fontanel, om de oorzaak van deze aandoening te achterhalen. Wat betreft het inbakeren, ik ben tegen de vorm als een kind zo wordt ingebakerd dat het zijn benen niet eens kan bewegen. In dit geval treedt inderdaad de dislocatie van de heupkop van het gewricht op. Ik ben voor makkelijk inbakeren, als de hengsels alleen ingebakerd zijn. Pasgeborenen hebben ongecoördineerde bewegingen en worden er vaak mee wakker ”.

Het is ook interessant voor u om te lezen:

Zo verzorg je de babyhuid: 5 belangrijke nuances

3 mythes over babyverzorging die mama deprimeren