Elke dag vertellen mensen me over hun kwalen, onderzoeken, behandelingen en andere avonturen thuis en in allerlei medische instellingen.
Het is meteen duidelijk dat mensen zich zorgen maken over iets over hun gezondheid. Ze tonen hun interesse in lange commentaren, goedkeurende of afkeurende tussenwerpsels, afbeeldingen, emoticons en zelfs grof taalgebruik.
Na een tijdje ontstaat er een vaag gevoel dat lezers graag meer willen weten. Ze beginnen steeds gedetailleerdere levensverhalen te vertellen, hun houding ten opzichte van het gespreksonderwerp te uiten en gaandeweg geïrriteerd te raken. Iets zien wat ze nog missen in onze communicatie.
Dus het onderwerp trombose in de aderen van de benen, die in de longslagader kan schieten, is erg spannend en trekt de aandacht.
En het onderwerp trombose lijkt mij ook interessant. En nog een paar duizend andere onderwerpen lijken me interessant. Over het algemeen vind ik mijn werk leuk. Allerlei ziekten, zweren, pus, incontinentie, gangreen, bloed, darmen naar buiten, alle gevallen. Daarom vertel ik constant iets, schrijf of teken. En dan laat ik het aan iedereen zien. En uiteindelijk vraag ik meestal zelf iets.
En dan vertellen de lezers hoe ze zich zorgen maken over een bepaald onderwerp. Of dat ze iets in een bepaalde kwestie verkeerd begrijpen. Maar vaker leggen ze op twee pagina's uitgebreid uit hoe het gebrek aan informatie over het onderwerp van hun chronische ziekte hun toch al kwetsbare mentale organisatie vernietigt.
Mensen! Als je denkt dat je me tot een dialoog zult uitlokken, je zorgen over je eigen gezondheid uitspreekt of toegeeft dat je geïnteresseerd bent in een soortgelijk onderwerp, dan heb je het mis. Weet je nog wat ik je net vertelde? Ik baad in ellende, bloedvergieten, uitwerpselen en allerlei besmettingen. Vergeleken met dit alledaagse vuil, vervagen al je twijfels en zorgen een beetje en zullen ze me niet dwingen om in het probleem te duiken.
Als je een antwoord van mij wilt, neem dan contact met mij op met een direct verzoek en de vorm van een volledige vragende zin. Vraag niet "Waarom?" Dit is een te korte vragende zin. Er zijn 50 andere opmerkingen boven deze vraag. Ik heb geen tijd om alles door te bladeren. Breid de gedachte op de een of andere manier uit. Zoals: "Waarom begint mijn maag pijn te doen als ik deze pil oversla?"
Praat niet over uw harde gevoelens over het onderwerp bloedspuwing. U krijgt dus geen antwoorden en uitleg van mij. Ik zag een man in een paar minuten het meeste van zijn bloed ophoesten, in elkaar zakken en sterven. Tegen de achtergrond van deze herinneringen gaan je verwarde ervaringen op slag verloren. Stel directe vragen. Als u niet weet hoe u een rechtstreeks verzoek moet indienen, krijgt u niets. Omdat ik geen tijd heb om gewoon "voor het leven" te praten. Begrepen?
En ja, er zijn zo'n honderd verschillende psychologische verschijnselen en allerlei cognitieve vervormingen die sommigen van jullie ervan weerhouden om een direct verzoek aan iemand te doen. Dit is ook bijna een ziekte. Een apart verhaal. Maar wees dan niet beledigd.
