Jonge en nog actieve mannen, die al heel lang roken en chronische bronchitis van een roker hebben opgelopen, eisen dringend een verklaring van mij.
Ze houden niet van het vooruitzicht een longembolie te krijgen in hun bloeiperiode. Er bestaat een vermoeden dat ik ze misleid om mannen te ontmoedigen om op zo'n gemene manier te roken.
Jongens, roken of niet roken is jullie eigen zaak. Hier hebben we de situatie overwogen wanneer mensen met chronische bronchitis met een exacerbatie in het ziekenhuis werden opgenomen. Hoe zouden ze anders deze trombo-embolie vinden? Om trombo-embolie te diagnosticeren, zijn dure moderne tomografen en scanners nodig.
We hebben het hier over mensen die niet alleen lange tijd hebben gerookt, maar die er al in zijn geslaagd om hun chronische bronchitis om te zetten in chronische obstructieve longziekte. Het duurt tientallen jaren.
Deze ziekte wordt obstructief genoemd omdat het altijd kortademigheid veroorzaakt. Min of meer, maar altijd.
Dus als er een exacerbatie optreedt, zwellen de zieke bronchiën op, vullen ze zich met stroperig etterig sputum en beperken ze de zuurstofstroom verder. Deze mensen hoesten niet alleen. Ze bevriezen en happen naar lucht. Door immobiliteit stagneert hun bloed in de benen en neemt het risico op trombo-embolie toe.
Dat wil zeggen, er vormt zich een bloedstolsel in de benen en vliegt dan omhoog in de longen. Het blijkt dat de lucht de longen niet bereikt vanwege bronchitis, en het bloed dat deze zielige zuurstofresten zou kunnen opnemen ook niet. Dubbele vreugde.
Een extra risicofactor voor trombo-embolie is leeftijd. En exacerbaties van chronische obstructieve longziekte, waarvoor ziekenhuisopname vereist is, komen alleen voor bij oudere mensen. Dat wil zeggen, om ziek te worden van kortademigheid, was het nodig om deze bronchitis 20 jaar lang te cultiveren.
Overtuigd?
