Het onderwerp is de laatste tijd heel gebruikelijk. In het begin werd er veel gepraat over giftige moeders, over het feit dat ze kinderen op een verkeerde manier opvoeden. Dan over moeders die overbezorgd zijn, waardoor, nogmaals, de 'arme' kinderen lijden. Nu begonnen mensen te praten over ondankbare kinderen, die hun ouders het beste van zichzelf gaven, en nu besteden ze zo weinig tijd aan hen.
Luda heeft precies zo'n situatie. Vaak vroeg de moeder haar: waarom haar zorg niet loonde, wat ze verkeerd deed, dat de volwassen dochter haar nu zo minachtend behandelt en haar zelden komt bezoeken? Nu halen alle vrienden van Lyudmila's moeder ook hun schouders op, niet begrijpend waarom zo'n liefhebbende moeder een ondankbare en te egoïstische dochter had! Maar is het echt zo? Misschien is dit een mythe die door oude mensen uit verveling is gecreëerd?
Luda is haar moeder zeker dankbaar voor veel. Voor ongelooflijke zorg, genegenheid, voor de slapeloze nachten die ze tijdens haar ziekte naast haar bed doorbracht. Ze is haar dankbaar voor haar vriendschap, voor steun, voor begeleiding, op die momenten dat iets niet lukte voor Lyuda. Ze is dankbaar dat ze haar geheimen altijd met haar moeder kon delen, en gaf haar daarom waardevol advies, probeerde haar dochter te begrijpen en stond aan haar kant. Ze is haar moeder dankbaar voor veel...
Luda wil haar moeder natuurlijk graag volledig terugbetalen voor alles wat ze hen met haar broer heeft gegeven. Ja, ze deed het zelf totdat ze haar eigen gezin had. Het gebeurde drie jaar geleden. Luda ontmoette haar toekomstige echtgenoot en stelde hem natuurlijk voor aan haar moeder, die, zoals altijd, de keuze van haar dochter accepteerde en goedkeurde. Toen de bruiloft, werd Alinka geboren en begon Luda meer tijd te besteden aan haar dochter en werk, dat ze onlangs had teruggetrokken uit zwangerschapsverlof.
Helaas is er nu heel weinig tijd meer voor de moeder, er is zelfs geen tijd om voor het weekend op bezoek te komen. Maar Luda probeert haar nog steeds een paar keer per maand voor een korte tijd te bezoeken, nodigt haar uit voor een bezoek, belt vaak. Maar mijn moeder is nog steeds beledigd, ze weet zeker dat haar dochter haar heeft ingeruild voor nieuwe leden van haar familie. Ze zegt dat ze haar hele leven aan haar kinderen heeft gewijd en nu woont ze alleen in een leeg appartement dat niemand nodig heeft.
En Luda zou dus graag meer tijd hebben om gewoon met haar moeder te kletsen, ook al gaat het om niets. Maar fysiek slaagt ze daar niet in. Ze probeert dit aan haar moeder over te brengen, maar ze schudt het van zich af, neemt weer aanstoot en noemt haar dochter hardvochtig en ondankbaar. De vrouw weet niet meer wat ze moet doen. Het is op de een of andere manier verkeerd om de moeder naar haar kamer in een eenpersoonskamer te brengen, de vraag werd gesteld om het hele gezin naar haar toe te verhuizen, maar de moeder zegt dat ze meer stilte nodig heeft, maar met een klein kind is dit onmogelijk. Volgens haar moet Luda waarschijnlijk haar kind en echtgenoot verlaten en voor altijd bij haar terugkeren?
Luda dacht er zelfs aan om haar moeder aan een man voor te stellen. En wat, de moeder van een vriend, in de zestig, trouwde en vertrok met haar man op huwelijksreis! Maar het probleem is dat haar moeder conservatieve opvattingen heeft, ze zal haar lot met niemand verbinden, ze zal niet op datingsites zitten en ze spreekt niet erg vleiend over alle mannen die ze kent.
Wat zegt u, beste lezers? Welk advies kun je een heldin geven? Is ze echt een ondankbare dochter of is haar moeder een echt egoïstisch persoon? Hoe vind je een middenweg om iedereen een goed gevoel te geven? Ik hoor graag je mening in de comments!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/neblagodarnaya-doch-ili-egoistichnaya-mama.html
