Dat is genoeg, ik ben het zat! Nu kies ik ervoor om te leven en niet te bestaan! Leef gewoon, en sleep de last van je lot niet op jezelf, accepteer alles zoals het is en wees bang om iets te veranderen. Ik wil niet langer wachten, volharden, schudden in de hoek, me ergens aan aanpassen. Ik wil elke minuut leven, gewoon leven.
Ik kies ervoor om te leven! En ik zal niet langer redden wat op geen enkele manier te redden is. Relaties waarvan het pijn doet, mensen met wie het slecht gaat, werk dat niet bij je past, buren die achter je rug lachen en schelden - dit alles weg. Ik accepteer niet meer alles zoals het is!
Ik kies ervoor om te leven! Daarom zal ik nooit meer die mensen hebben met wie ik me constant moet aanpassen, met wie het gewoon onmogelijk is om rechtstreeks te praten, anders krijgen ze meteen een hysterische aanval. Er zullen nooit mensen naast me zijn die me bang, gespannen maken, ik zal me niet aanpassen aan zulke mensen, en ik zal nergens mee overeenkomen.
Ik zal niet communiceren met degenen die proberen hun vreemde capriolen te verdoezelen met vreemde excuses. Zulke mensen zijn nu al woedend, omdat ze doen alsof ze te slim en alwetend zijn.
Ik kies ervoor om te leven! Daarom is een van de zinnen waarmee ik nu correspondeer "waag het niet om dit met mij te doen." Daarom zijn er geen mensen meer naast me die verraden, bedriegen, spelen, niet voor me willen zorgen, me voor hun eigen doeleinden gebruiken, me niet horen. Ik laat ze van mij los, en houd ze niet vast, en communiceer met ze. Laat ze anderen manipuleren, maar dat doe je niet bij mij!
Ik kies ervoor om te leven. En ik zal niet langer mijn tijd verspillen met proberen iemand te redden en te verbouwen. Waarom heb ik dit nodig als mensen niet aan mijn verwachtingen voldoen, of als de persoon zelf niet weg wil kruipen van waar ik hem eruit trek? En die hulp bied ik niet meer, laat ze hun problemen zelf oplossen! Het is veel makkelijker om je te omringen met mensen die bij mij passen, en ik bij hen. Op die manier is het veel eerlijker en betrouwbaarder.
Ik kies ervoor om te leven. Nu zal ik aan niemand meer bewijzen dat ik waardig ben, dat ik goed ben, dat ik waardig ben. Ik zal niet langer vechten om iemands aandacht, iemand overtuigen om bij me te blijven, me toestaan mezelf opnieuw te maken. Nee, nu heb ik mezelf geaccepteerd en weet ik dat ik mooi genoeg ben, en ik wil geliefd worden om wie ik ben en geaccepteerd om wie ik ben.
Ik kies ervoor om te leven! En nu ben ik klaar voor absoluut alle emoties, inclusief negatieve. Het leven daarentegen kan niet alleen vreugde bevatten, soms zijn er situaties waarin het ons pijn doet! Er is succes en er zijn valpartijen. Er zijn goede mensen, maar er zullen ook slechte, slechte, lage mensen zijn. Ik ben klaar om alles te ontmoeten, het belangrijkste is dat mislukkingen niet ontmoedigd raken, ondergedompeld worden in stress en giftige mensen me gebruiken.
Ik kies het leven boven het bestaan. Daarom ben ik nu meer gefocust op mezelf, op mijn verlangens en behoeften. Ik herken eerst mezelf, en dan anderen. Ik heb geen mensen die "op een dag van pas zullen komen", voor een "regenachtige dag", "laat ze zijn". Mijn leven is geen kast.
Ik kies ervoor om te leven en niet te bestaan omdat ik er genoeg van heb! Ik wil ademen, ik wil lachen, liefhebben, stijgen en dalen, huilen, ik wil echt zijn, niet doen alsof en me aanpassen aan mensen en omstandigheden. Ik ben het zat om de last van mijn lot op mezelf te dragen, een lompe houding ten opzichte van mezelf te verduren, mezelf te laten gebruiken. Ik ben dit allemaal zat!
Nu kies ik ervoor om te leven en niet te bestaan. Sta je aan mijn kant?
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/ya-vybiraju-zhit-a-ne-sushhestvovat.html
