De tijd gaat snel, onze gevoelens veranderen, gebeurtenissen in het leven worden vergeten. En soms zijn we niet in staat om de tijd te vinden om de pijn te overleven. Het is natuurlijk gemakkelijker om naar een psycholoog of psychiater te gaan, zodat specialisten de pijn kunnen overstemmen met medicijnen. Maar dit is fout! Pijn moet eerst worden overwonnen.
Het is gemakkelijker voor ons om een kalmerend middel te drinken om snel terug te keren naar ons gebruikelijke pad - naar werk, naar familie, naar relaties, naar het leven zelf. Het is alsof we robots zijn, emotieloze cyborgs die gewoon doorgaan en zich nergens zorgen over maken. Gewoon leven, nergens aan denken, zodat negatieve obsessieve gedachten een rustig, afgemeten bestaan niet in de weg staan.
Wat de pijn ook is, we willen deze zo snel mogelijk verlichten. Omdat het moeilijk is, bloedt de wond, is de integriteit verbroken en dat doet pijn. En dit suggereert dat het lichaam leeft en adequaat reageert op verwonding, ziekte, scheiding, overlijden van dierbaren, verlies van werk, enz.
Ik dronk een pil en het lijkt geen pijn te doen, ik voel niets, ik kan verder. Alleen pillen en andere gevoelens kunnen dempen, niet alleen pijn, maar ook vreugde, plezier, en de kat zal ophouden met aanraken, en het favoriete gerecht zal ophouden heerlijk te lijken.
Geen enkele wond kan onmiddellijk genezen. Als je in je vingers snijdt, ja, demp dan de pijn op de een of andere manier, maar je zult altijd zien dat er een wond is. En het zal enige tijd duren voordat alles is genezen, genezen. Zo is het ook met de wonden in het hart, in de ziel. Je kunt ze natuurlijk niet met zalf smeren en je kunt er geen verband omdoen. Het is hier een beetje anders. Totdat alle herstellende en beschermende mechanismen werken, zal de wond niet genezen. Het is onmogelijk om de cellen sneller te laten regenereren en het bloed sneller te laten stollen, dus met de wonden van de ziel heeft het tijd nodig om te genezen!
Om de pijn te overleven, moet de menselijke psyche alle stadia uitwerken. U hoeft niet aan de wond te peuteren of alles expres vast te houden, u hoeft het herstelproces niet te versnellen. Het is belangrijk om de wond de kans te geven om te genezen!
En jaloezie doet pijn, en negeren, en afkeer, en grove woorden, en onbeantwoorde berichten doen pijn, en slecht nieuws, en afscheid, en verlies. Alles doet pijn, soms heel veel, het lijkt ondraaglijk, maar je moet volhouden en doorstaan.
De pijn moet geleefd worden, en niet ergens voor verstoppen. Je kunt het niet onderdrukken met pillen, alcohol, compenseren met iets, gewoon niet voelen. De pijn van de ziel en het hart is hetzelfde als elke andere ziekte. Ze moet gaan liggen met hete thee, met een zakdoek. We moeten proberen de pijn te accepteren, onze pijnlijke toestand te accepteren. Je moet leren herkennen wat er met je gebeurt en wat er is gebeurd bij de juiste naam noemen. Het is belangrijk om tegen jezelf te zeggen: "Ik heb pijn", "Ik voel me slecht", "Ik ben jaloers", "Ik ben boos", "Ik ben bang", enz. Je kunt huilen, lijden, boos worden en je woede uiten, dit alles is zelfs nodig!
Als je pijn hebt, neem dan de tijd om je pijn te leven. Haar niet genezen met pillen, haar nergens in verdrinken en nergens op overstappen. Je hebt gewoon tijd nodig om bewust met je pijn te leven.
Wees geduldig, en dan zal de psyche zelf verdedigingsmechanismen kunnen inschakelen. Val haar niet lastig, het komt wel goed met haar. In het begin, nadat je ziek bent geweest, zal er onverschilligheid, apathie, leegte zijn. En dan kun je rustig alles accepteren wat er is gebeurd. Later accepteer je de situatie zelf en wil je verder. Natuurlijk wil je meteen vooruit, niet de tijd nemen, niet volhouden, maar juist zo'n gefaseerde beweging is normaal!
Begrijp dat de werking van een pijnstiller definitief zal eindigen en dat de wond weer pijn zal doen. En het stopt pas met pijn doen als de tijd verstrijkt en de wond geneest!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/snachala-bol-nuzhno-prozhit.html
