Sultan Suleiman hield een gevangengenomen Spaanse prinses Isabella vast in een jachthuis, ontvoerd door zeerovers. Suleiman was niet van plan de prinses aan de Spaanse ambassadeurs te geven, maar besloot haar voor politieke doeleinden te gebruiken.
De prinses, die zich realiseerde dat ze niet uit de handen van de barbaren kon ontsnappen, besloot zichzelf levend te verbranden en haar kamer in brand te steken. Isabella slaagde erin te worden gered en werd een tijdje op bevel van de heerser in het Hatice-paleis geplaatst.
Alexandra Anastasia Lisowska, die hiervan hoorde, ging onmiddellijk haar rivaal bezoeken. Onder het voorwendsel van een bezoek aan Hatice's zoon, ging Alexandra Anastasia Lisowska naar de kamer van de gevangene.
Op dat moment sliep de prinses heerlijk en hoorde niet hoe ze haar kamer binnenkwamen. Alexandra Anastasia Lisowska naderde de slapende prinses, greep ruw haar kin en eiste te antwoorden of ze dicht bij Suleiman was. Isabella zwoer dat ze haar meester niet nodig had. Zij is zijn gijzelaar.
Alexandra Anastasia Lisowska verliet de prinses een tijdje, maar nadat ze hoorde dat de prinses was teruggebracht naar het gerenoveerde jachthuis, besloot ze haar opnieuw te bezoeken.
Toen ze de kamer van de gevangene binnenkwam, zag Alexandra Anastasia Lisowska een halsketting om haar nek, die de heerser met zijn eigen handen maakte.
Alexandra Anastasia Lisowska realiseerde zich dat de prinses tedere gevoelens had voor haar meester, omdat ze anders zijn geschenk niet zou hebben aangenomen. Alexandra Anastasia Lisowska waarschuwde de prinses dat als ze haar man niet achterliet, ze afscheid zou nemen van het leven.
In het leven van Alexandra Anastasia Lisowska verscheen een rivaal die niet was zoals die concubines die ze zo gemakkelijk wist kwijt te raken. Deze keer stond de prinses zelf voor haar. Alexandra Anastasia Lisowska begrijpt dat bedreigingen haar rivaal niet kwijt kunnen raken en besluit haar een giftig geschenk te sturen.
