Mowgli-meisje uit de jaren 90 Tippi Degre: wie is ze nu geworden?

Deze unieke shots van begin jaren 90 zetten de hele wereld om de oren. Een klein blank meisje knuffelt onbevreesd cheeta's en leeuwen, rijdt op een struisvogel en een gigantische olifant, knuffelt slangen en voert papegaaien uit haar hand. De foto's zijn duidelijk niet in een dierentuin gemaakt, maar in de wilde Afrikaanse savanne. Het was daar dat Tippi Degre de eerste 10 jaar van haar leven doorbracht. Hoe kwam ze daar en waarom keerde ze terug naar Europa? Zou het Mowgli-meisje haar leven kunnen inrichten volgens nieuwe, beschaafde regels? Lees in ons materiaal.

De geboorte van een kleine "mangoest"

Tippi Degre verscheen in een familie van ongewone mensen en echte fanatici van hun vak. Haar ouders, de Fransen Alain en Sylvia Degre, leefden van fotografie. Eens kwamen ze een artikel tegen over de wilde dieren van West-Afrika. De publicatie bevatte een foto van twee schattige mangoesten: toen ze de foto zagen, werd het stel enthousiast om naar dit land te gaan.

Eerst ging Degre op excursie naar Afrika. In de loop van de reis hebben Alain en Sylvia besloten dat ze hier enkele jaren moeten wonen om goede foto's te maken. Het excentrieke gezin begon met een volledige onderdompeling in de wilde Afrikaanse natuur: de fotografen vestigden zich midden in de Kalahari-woestijn, in een kleine bungalow ver van elke beschaving.

Hier werd de dochter van Sylvia en Alena geboren. Het meisje kreeg de naam Tippi - ter ere van de Amerikaanse actrice en dierenrechtenactiviste Tippi Hedren. De tweede naam van de baby is Okanti. Dus de stammen van Afrikaanse inboorlingen noemen mangoesten, waarvan de foto de reden werd voor de familie Degre om naar Afrika te verhuizen.

Het lijkt erop dat het uiterlijk van een kind het wilde leven van Alain en Sylvia had moeten veranderen. Degre was echter niet een van die mensen die zich aanpassen aan de omstandigheden. Hij besloot met een pasgeboren baby in de Afrikaanse savanne te blijven. Het enige is dat ze van de Kalahari naar Botswana verhuisden, waar het klimaat milder is en het minder regent.

De wilde jeugd van Tippi Degre

Van kinds af aan wist Tippi niet wat beschaving is. Terwijl haar leeftijdsgenoten in Frankrijk "rondhingen" in tekenfilms, beheerste eerste gadgets en frietjes etend, rende de kleine Degrè over de savanne in slechts een lendendoek, klom in bomen, waste haar handen niet en vond speelkameraadjes tussen wilde dieren.

Op driejarige leeftijd kende Tippi alle gedragsregels in de dierenwereld. Ze begreep intuïtief dat je met ze moet communiceren door in hun ogen te kijken. Dat ze geen plotselinge bewegingen maken naast roofdieren, en als je voor gevaar wegrent, kun je ze niet de rug toekeren. Het meisje voelde zo subtiel de stemming van haar wilde kameraden dat ze in haar hele jeugd geen enkele verwonding opliep. Sylvia noemde dit instinct fantastisch en geloofde dat haar dochter de taal van dieren verstond.

Tot de beste vrienden van het kind behoorden de leeuw Mufasa, die ze ontmoette als leeuwenwelp, de kameleon Leon en de luipaard Jay. Het meisje behandelde de laatste alsof hij een huiskat was. Verrassend genoeg stond het trotse roofdier gedwee toe dat de baby hem aaide en kneep.

Maar Tippi's meest toegewijde beschermer was de gigantische olifant Abu. Hij hield vliegen uit de buurt van het meisje als ze sliep en liet haar op zijn rug rijden.

Naast wilde dieren werd Tippy ook herkend door wilde mensen. De familie Degre woonde in de buurt van de Bosjesmannenstam, die graag de dochter van fotografen toestond hen te bezoeken. Ze leerden het blanke meisje de riten en tradities van hun stam, boogschieten, het vermogen om voetafdrukken te herkennen en de kenmerken van overleven in de Afrikaanse savanne.

Populariteit en moeilijkheden van de beschaving

Zodra het meisje een beetje opgroeide, verliet de familie Degre hun vaste manier van leven en begon door Afrika te zwerven. Ze waren constant in beweging en brachten de nacht door in de open lucht, in tenten en hutten van lokale stammen. En waar Tippi ook kwam, ze wist altijd een gemeenschappelijke taal te vinden met de inboorlingen en wilde dieren.

Ouders maakten unieke foto's van hun dochter in het wild, die eind jaren 90 de hele wereld opblies. In 1997 werd over het meisje een documentaire film opgenomen genaamd "Tippi from Africa". Een jaar later bracht Degre een boek uit over hun ongewone dochter en haar ongelooflijke jeugd. Het boek over Tippi werd in één klap een bestseller en verspreidde zich in een ongekende oplage.

De baby groeide echter op en Sylvia en Alain begonnen na te denken over haar toekomst. Afrika gaf Tippi een gelukkige en zorgeloze jeugd, maar kon geen vooruitzichten en succesvol werk bieden. Daarom keerde Degre terug naar Frankrijk toen haar dochter 10 jaar oud was. Het meisje ging naar een gewone school en een lange reis van aanpassing aan de beschaafde wereld begon.

Deze periode was erg pijnlijk voor Tippi. Ze hield niet van het lawaai, de modder en de drukte van de grote stad. Ze kon nooit vrienden vinden onder Franse kinderen, omdat ze hun interesses niet begreep. Twee jaar later brachten de ouders hun dochter over naar thuisonderwijs.

Keer terug naar Afrika en nieuw leven

Toen Tippi 14 jaar oud was, slaagde ze erin terug te keren naar waar ze haar jeugd doorbracht. Discovery Channel besloot een programma van zes afleveringen "Around the World with Tippy" op te nemen, waarin het meisje over haar vertelde verleden, toonde de kenmerken van het leven in wild Afrika, en liet kijkers ook kennismaken met de gebruiken en tradities van Afrika inboorlingen. Dit project bepaalde de toekomst van de tiener: Tippi besloot dat ze zou gaan filmen en op 18-jarige leeftijd ging ze naar de Sorbonne op de afdeling documentaire film.

Tijdens haar studie kreeg Tippi een baan bij het beroemde "Fort Boyard" - waar ze de verzorger van tijgers en leeuwen was, en deze taak beter aankon dan veel ervaren trainers. En na haar afstuderen aan de universiteit tekende het meisje een langetermijncontract met Discovery en is nu een van de belangrijkste consultants van het kanaal voor West-Afrika. Ze schrijft boeken (een van de bekendste is Tippi: My Book of Africa), vecht voor de rechten van wilde dieren en maakt films over dieren in het wild. Nu is ze een zelfverzekerde en vrolijke vrouw, maar ze geeft zelf toe dat ze in haar ziel nog steeds een gevoelig kind-Mowgli blijft.

U zult ook geïnteresseerd zijn in het lezen van:

Een gezin in Californië leefde in het gezelschap van wilde leeuwen en tijgers: foto's zijn schokkend

TOP-10 plaatsen in Kiev en in de buurt van Kiev waar kinderen met dieren kunnen communiceren