6 regels voor ouders om de persoonlijke ruimte van hun kinderen niet te schenden

Wanneer een kind wordt geboren, gaan ouders de klok rond "wachten": ze voeden, water, baden, kleden, vegen hun neus en priesters, houden toezicht op gezondheid, ontwikkeling, onderwijs en vrije tijd. Ondanks het feit dat ouders volledig verantwoordelijk zijn voor het kind, is het de moeite waard eraan te denken dat ook hij recht heeft op zijn geheimen en zijn persoonlijke ruimte.

Zonder respect van ouders voor de persoonlijke ruimte van het kind is het onmogelijk om over vertrouwen in het gezin te praten.

Hier zijn 6 regels die moeten worden gevolgd voor ouders die een vertrouwens- en respectvolle relatie met hun kind willen opbouwen.

1. Gedoneerde spullen zijn eigendom van het kind

Natuurlijk ben je beledigd om te zien hoe het kind een boek heeft verscheurd, een stuk speelgoed heeft gegooid of gebroken, de vloer heeft schoongeveegd met een T-shirt, omdat je tijd en geld hebt uitgegeven om dit ding voor hem te kopen. U kunt het geschenk echter niet van het kind wegnemen, uitschelden, dreigen niets anders te geven.

Dit item is van je baby. Je kunt voorstellen dat je haar niet op deze manier moet behandelen, je kunt de aandacht afleiden, een andere activiteit aanbieden, maar dit is het maximum. Iets wegnemen en het gebruik ervan verbieden alleen omdat je het niet leuk vindt hoe een kind ermee omgaat, is taboe.

Zet jezelf in zijn plaats. Zou u iemand u laten vertellen hoe u de ontvangen geschenken moet weggooien?

2. Klop bij de ingang van de kinderkamer

Zelfs als de baby pas 3-4 jaar oud is, maar hij al alleen in zijn kamer speelt, moet je kloppen voordat je naar binnen gaat. Nog steeds hebben jonge kinderen al de behoefte om alleen te zijn met hun gedachten, misschien om te rouwen, om alleen te spelen.

Als u op de deur klopt voordat u deze opent, laat u uw kind een voorbeeld zien van wat het moet doen als het uw kamer binnenkomt.

3. Gebruik geen smartwatches met afluisterfunctie

Het kopen van een horloge dat uw kind helpt te luisteren naar wat er om hem heen gebeurt zonder zijn medeweten, lijkt misschien een goed idee voor ouders. Enerzijds creëert dit een gevoel van volledige controle over de veiligheid van het kind wanneer het zonder ouders is. Maar aan de andere kant is dit een absolute schending van de persoonlijke ruimte.

Denk er eens over na, hoe zou je je voelen als je wist dat je ouders je gesprekken en alles wat je doet elk moment kunnen afluisteren?

Bovendien geeft het horloge alleen de illusie van controle en veiligheid. Je zult niet altijd naar ze luisteren (en als je dat doet, verdien je paranoia), in de verwachting dat het kind op het punt staat in gevaar te komen, en haast je bij elk verdacht geluid naar hem toe. Op welk punt het kind zich daadwerkelijk in een gevaarlijke situatie bevindt - het is onmogelijk te raden.

Om het kind te beschermen, moet je hem de veiligheidsregels leren: ga niet met vreemden weg, niet doen reageren op hun hulpvragen, niet door verlaten en verlaten plaatsen lopen, alleen of met vrienden, en enz.

Het is de juiste opvoeding, tijdig aangeleverde informatie over hoe te reageren in de een of de ander situaties, een kind kan redden in moeilijke tijden, en geen afluisterfunctie die de basisrechten schendt persoon.

4. Dwing uw kind niet om familieleden te kussen of te knuffelen

Ieder mens reageert anders op fysiek contact met anderen: er zijn mensen die makkelijk knuffelen en kus op een vergadering, zelfs degenen die ze voor het eerst zien, anderen houden niet van zulke "tederheid", zelfs niet met familieleden.

Het is belangrijk om rekening te houden met de kenmerken van uw kind. Je kunt hem niet dwingen: “Nou, kus je oma”, “Nou, knuffel je opa/tante/oom”, etc. Het kind heeft het volste recht om geen fysiek contact aan te gaan als hij dat niet wil. Je kunt hem uitnodigen om zijn grootmoeder te kussen, maar je kunt niet beledigd zijn door weigering, scheldwoorden of geweld.

Nogmaals, breng deze situatie naar jezelf. Zou je graag iemand willen omhelzen of kussen, op je knieën moeten zitten?

Als een kind wordt geleerd om onvoorwaardelijk te gehoorzamen en contact te maken met volwassenen, dan kan dit een groot probleem opleveren als een vreemdeling plotseling naar hem toe komt en hem vraagt ​​​​zijn hand vast te pakken.

5. Geef elk kind persoonlijke ruimte

Dit geldt vooral voor kinderen van verschillende geslachten. Vanaf 3-4 jaar kunnen kinderen zich gaan schamen voor een ouder van het andere geslacht of een broer/zus. Als het niet mogelijk is om een ​​broer en zus in verschillende kamers te plaatsen, moet je hun gemeenschappelijke ruimte zo inrichten dat iedereen zijn eigen afgesloten ruimte heeft.

Onthoud ook dat wanneer een kind zich begint te schamen voor een ouder van het andere geslacht, je hem niet moet dwingen en hem moet verwijten "wat we daar niet hebben gezien". Als de dochter niet wil dat haar vader haar in bad doet, geef haar dan de kans om met haar moeder te zwemmen.

6. Niet op de telefoon van je kind stappen

Hoe meer angst en wantrouwen je jegens je kind toont, hoe meer hij zal "sluiten": wachtwoorden instellen, hangen kastelen, om uit wrok te handelen, enz. Hieruit maken ouders zich nog meer zorgen en proberen ze in de persoonlijke ruimte van het kind te komen - en het blijkt een gesloten een cirkel.

De taak van ouders is om gevolg te geven aan de waarschuwing. Om zo op te voeden dat het kind begrijpt waarom je je niet in moet laten met slechte bedrijven, grapjes maken met de wet, gebruik alcohol en roken, online chatten met vreemden, enz. Een simpel "nee" zal in dit geval niet werken, onthoud jezelf hierin leeftijd.

Het kind moet de oorzaken en gevolgen van ongewenste handelingen duidelijk begrijpen, zodat er geen behoefte is om zichzelf te controleren alleen omdat de ouders ertegen zijn.

Als u vreemd gedrag bij uw kind opmerkt, tekenen van alcohol- of drugsgebruik, de geur van sigarettenrook, vreemd gedrag - u moet eerlijk en vriendelijk met het kind praten, maar zoek niet in zijn spullen, lees geen persoonlijke correspondentie in smartphone.

Vertrouwensrelaties worden niet van de ene op de andere dag opgebouwd. Als het kind al volwassen is en zijn ouders hem niet toestonden om zijn hele leven vrij te ademen, alles onder controle hadden en geen enkele stap loslieten, dan is het niet verwonderlijk als hij besluit om volledig "weg te breken". Vanaf jonge leeftijd is het nodig om te laten zien dat je het kind vertrouwt, dan hoef je je geen zorgen te maken dat hij echt gevaarlijke geheimen voor je heeft.

U zult ook geïnteresseerd zijn om te lezen:

• 4 fouten van ouders die uw kind tot alcoholverslaving leiden
• 6 gouden regels voor het opvoeden van een gelukkig kind
• hoe een ideale echtgenoot en vader van een zoon op te voeden?