Zoals vaak het geval is, leven we niet samen met degenen van wie we houden. Waarom? Omdat we ons zo op ons gemak kunnen voelen, omdat het eng is om alleen te zijn, omdat we bang zijn om beoordeeld te worden. Je moet buigen, aanpassen, spannen. Uiteindelijk beschouwen ze ons als vanzelfsprekend, ze zijn niet bang om te verliezen, omdat we vasthouden aan wat we hebben, met onze handen, tanden, met alles wat we kunnen. Maar waarom? De keuze voor een partner is tenslotte de keuze van ons leven. Wij kiezen zelf voor zo'n leven - in liefde of in spanning.
We kennen onszelf soms niet, en we zijn niet zeker van onszelf, ons gevoel van eigenwaarde wordt bepaald op basis van de mening van iemand anders. Als iemand ons niet mag, daalt het gevoel van eigenwaarde. Als iemand niet tevreden over ons is, daalt het zelfrespect weer.
En dat gebeurt in relaties. Hoe zou het moeten zijn? Zodat het met een persoon gemakkelijk, kalm, zelfverzekerd, zonder inspanning is. Maar als we ons aan hem vastklampen, als we ergens bang voor zijn, kan hij het gebruiken, ons pijn doen, ons zelfrespect verlagen.
En soms gebeurt het dat een persoon een mislukte relatie had, en hij is al bang om iets met iemand op te bouwen, maakt een einde aan zichzelf, omdat het zelfrespect is gedaald. Maar door de druk van de samenleving, familie, kennissen, moet men vasthouden aan wat is, wat wordt aangeboden, en niet aan wat men wil. Met als resultaat een ongelukkig leven, dat door je eigen handen en je eigen hoofd wordt gekozen.
Dit is niet hoe het zou moeten zijn! Het moet gemakkelijk zijn met een persoon. Als je plotseling beseft dat het niet plakt, niet gaat, ongemakkelijk, vreemd, ongemakkelijk, moet je jezelf niet kwellen en doen wat anderen willen. Begrijp dat het kiezen van een partner de keuze van je leven is! Alleen van jou en van niemand anders.
Als een persoon je niet probeert te begrijpen en te accepteren zoals de persoon die je bent, als hij je wil veranderen, wil dat je verbetert, dan is dit een teken dat deze persoon niet van jou is. Hoe graag je ook wilt, je zult geen goede relatie met hem kunnen opbouwen. Je hele leven zul je mopperen, alsjeblieft, geef toe, hier word je beslist niet blij van.
Je moet dus niet proberen een persoon te veranderen. Het is onmogelijk, het zal moeilijk voor hem zijn als hij zelf geen transformaties wil. Over het algemeen is dit zo'n veelvoorkomend probleem wanneer partners ontevreden zijn over elkaar, ze proberen iets te corrigeren, corrigeren, transformeren, simpelweg door hun eigen grillen te volgen. Hoe sterker je verwachtingen zijn dat je partner zal veranderen, hoe groter de kans dat er niets goeds uit je relatie komt.
Het kiezen van een partner is niet zoals het kopen van brood in een winkel. Ik neem deze zwarte, die is vast lekkerder. Maar zelfs in dit geval kan het blijken dat het brood smakeloos is, niet aan de verwachtingen voldeed, maar er is geen manier om het te veranderen, en je moet het gewoon weggooien!
Haast je niet om een partner te kiezen. Een persoon hoeft niet te voldoen aan uw verwachtingen, eisen. Hij had zijn eigen leven voor je, met zijn eigen gewoonten, zijn eigen interesses en de mensen die zijn leven vulden. Alles aan hem was hetzelfde als het jouwe. Je hoeft niet voor iemand te veranderen, en die iemand hoeft niet voor jou te veranderen. U kunt dit alleen doen als u dat wilt.
Het is niet nodig om aan iemands verwachtingen te voldoen, ook niet toe te geven aan de druk van de samenleving, en daarom tenminste enkele, zij het slechte, relaties aan te gaan. Omdat het alleen jouw leven is. Laat je niet buigen, vernietigen, forceren. Je hebt het recht om te doen wat je wilt, en om te zien naast degene die je wilt, en niet degene met wie je samen moest zijn!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/vybor-partnera-vybor-vashej-zhizni.html
