We weten allemaal wat verraad is, omdat we het vaak hebben meegemaakt. Meestal, wanneer ze praten over het verraad van vrienden, collega's, familieleden, wordt het pijnlijk, beledigend, in het algemeen, een golf van emoties. Wat betreft jezelf verraden, het lijkt niet iets verschrikkelijks te zijn. En over het algemeen gebeurt het rustig en onmerkbaar, maar de gevolgen kunnen dan erg pijnlijk zijn.
Stel je voor. Je lichaam vraagt om behandeling, verzorging, rust, maar je geeft het niet. Je hebt altijd wel iets belangrijkers te doen. Dus waarom ben je dan verbaasd als iets niet meer werkt?
Of je gevoelens. Ze geven aan dat je je niet goed voelt bij een bepaalde persoon, dat je je leven moet veranderen, dat je een andere richting moet inslaan. En je negeert weer alles, want “het moet”, “moet”, “het is zo goed”. Op een dag zul je beseffen dat je naar jezelf moest luisteren, maar het zal te laat zijn.
Dit is zelfverraad. We verpletteren onszelf voortdurend met een soort houding, angsten, verboden. We zijn bang om verkeerd begrepen te worden, we zijn bang voor eenzaamheid, we zijn bang dat we zullen worden beoordeeld, we zijn bang om iemand te ergeren of zelfs het leven te vergiftigen. We zijn bang om anderen te verraden, maar we zijn niet bang voor onszelf. Ja, verraad kan zelfs liggen in het feit dat we onszelf opbouwen uit wie we niet zijn, waardoor we onze essentie verloochenen. We zijn liever perfect dan levend.
En zo gebeurt het elke dag, we luisteren niet naar onszelf, horen onze behoeften en verlangens niet, met als resultaat dat we ontevredenheid ervaren met ons eigen leven, met onszelf.
Waarom beslissen anderen voor ons? Waarom stemmen we in met wat we niet willen, al was het maar om goed over ons te denken? Waarom willen we goed zijn voor degenen die hun voeten aan ons afvegen? Hoeveel kun je jezelf verraden?
Als je je plotseling realiseert dat je problemen hebt op het werk, in de communicatie, in je persoonlijke leven, denk er dan eens over na of je jezelf op de een of andere manier hebt verraden? Indien verraden, waarom dan? Nu betaal je de prijs, maar is het echt de prijs waard?
Ik denk dat iemand maar om één reden ongelukkig is - omdat hij zichzelf verraadt. Negeert slokjes in de regio van het hart, blijft roken en krijgt een hartaanval. Blijft bij een onbemind persoon wonen, wordt verraden. Hij blijft werken waar hij niet wil, krijgt minachting van collega's en het geld stroomt door zijn vingers. Hij blijft glimlachen naar degene die hij haat, krijgt roddels van hem achter zijn rug om.
Begrijp dat je niet kunt doen alsof, je kunt niet onoprecht zijn met anderen en met jezelf. Je hoeft niet alles goed te doen, want het is niet genoeg om het goed te doen, je moet er ook klaar voor zijn. Het feit dat je jezelf nu ergens voor opoffert, over jezelf heen stapt, zal je geen geluk geven, ook al bereik je je doel.
Wat de omstandigheden in het leven ook zijn, wie je ook pijn doet, wie je ook verraadt, hoe moeilijk het ook is, maak er voor eens en voor altijd een gewoonte van om alleen te zijn met degenen die je nodig hebben, om te doen wat je leuk vindt, klim niet in het leven van iemand anders als je niet wordt geroepen, help niet als je niet wordt gevraagd, geloof niet als je al bent bedrogen, wacht niet op iets van daar, van waar nooit iets is geweest kwam! Houd degenen die van je weglopen niet tegen, dwing jezelf niet aan iemand als je niet geliefd bent. Verraad jezelf niet. Jij bent de meest waardevolle persoon voor jezelf! Zoals je van jezelf houdt, zal niemand op de planeet van je houden!
Nu kan het voor u moeilijk zijn om de waarheid van deze woorden te beseffen, maar ik geloof dat u op een dag alles zult begrijpen!
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/predat-sebya-eto-tozhe-predatelstvo.html
