Waarschijnlijk is het in veel landen zo gebruikelijk dat jonge mensen na het huwelijk bij hun schoonvader en schoonmoeder of bij hun schoonvader gaan wonen. Ik heb dit nooit begrepen en ik denk dat je, aangezien je hebt besloten om je eigen nest te maken, het buiten het ouderlijk nest moet doen.
Wat kunnen de redenen zijn waarom jongeren bij hun ouders wonen? Het allereerste dat in je opkomt is dat ze geen eigen huis hebben. Maar we moeten begrijpen dat het huwelijk in de eerste plaats een verantwoordelijkheid is en dat je voor je eigen huisvesting moet zorgen. Verwijder er in het slechtste geval een.
Soms is de relatie tussen ouders en kinderen zo hecht en sterk dat de jongere zich niet los kan maken van de oudere. Maar niemand dwingt je om je vader en moeder te vergeten en ze niet meer te zien! Je kunt minstens elke dag bellen, op bezoek komen in het weekend, samenkomen voor de feestdagen. Maar waarom samenwonen?
Trouwens, het maakt niet uit wie een echtpaar heeft dat bij de ouders van de vrouw woont of bij de ouders van de man. In ieder geval is dit een indicatie van een vorm van insolventie en onverantwoordelijkheid van de bruidegom. Als het zo moeilijk voor hem is om zich los te rukken van de rok van zijn moeder, wat voor soort huwelijk is hij dan, wat voor kinderen zijn hij?
Het is noodzakelijk om de kwestie van huisvesting al voor de bruiloft te bespreken. Bij ouders wonen is een heel slecht idee. Zelfs niet in één ingang, zelfs niet in dezelfde straat!
Ik begrijp ook niet waarom jongeren niet zelf op vakantie gaan, maar zeker al hun familieleden meenemen! Waarom familieleden uitnodigen om bij u thuis te overnachten? Waarom alles wat er in het nieuwe gezin gebeurt rapporteren aan de vader en moeder?
Denk je niet dat dit een vorm van onvolwassenheid is? Waarom dan naar de burgerlijke stand rennen, onvolwassen en onverantwoordelijke mensen zijn niet in staat om een sterk huwelijk op te bouwen!
En vertel me ook eens, willen jonge mensen echt geen romantiek, eenzaamheid? Dit alles vervaagt immers snel als je in het ouderlijk nest blijft wonen!
Als je nergens kunt wonen, ga dan werken en huur een appartement! En jij? Dacht je je hele leven om op de nek van je moeder en vader te zitten? En probeer geen kinderen te baren als je niet alleen ergens heen kunt gaan, iets kopen en je mening uiten! Als er geen normale materiële basis is, als de wind in je hoofd zit, als je nog steeds onder de overbescherming van je ouders zit, ga dan verder zitten!
Weet je, het komt ook voor dat mensen in hun schooljaren gaan daten, al vele jaren samen, maar bij hun ouders wonen. Dit is de gebruikelijke romantiek op de middelbare school, het paar heeft er nooit aan gedacht om van hun ouders te scheiden, en het is onwaarschijnlijk dat ze erover zullen nadenken. Hier hangt natuurlijk ook veel af van de ouders, die moesten een ultimatum stellen, als je eenmaal getrouwd bent - ga apart wonen, en als je niet wilt verhuizen - geen huwelijk voor jou.
Anders zullen ze kinderen baren, ze naar hun grootouders gooien, maar ze hebben het nodig! Nee, ik denk dat het nodig is om weg te gaan van je ouders als je al hebt besloten om iemands echtgenoot te worden, en nog meer als je kinderen gaat krijgen.
Een persoon zal nooit onafhankelijk, verantwoordelijk, onafhankelijk worden als hij afhankelijk is van zijn vader of moeder. Nooit! Wat iemand ook zegt. We blijven altijd kinderen zolang onze ouders leven, maar we blijven ook altijd zwakzinnig zolang we bij hen blijven wonen.
Het is interessant om van je te horen. Wat vind je hiervan? Misschien wonen sommigen van degenen die dit artikel lezen ook bij hun ouders, terwijl ze wettelijk getrouwd zijn? Leg uit waarom? Altijd al je eigen nest willen bouwen?
Het originele artikel staat hier: https://kabluk.me/psihologija/nelzya-zhit-s-roditelyami-kogda-sami-planiruete-imi-stat.html
