Een premature baby - is een pipsqueak, geboren op minder dan 37 voltooide weken met een laag gewicht parameter. Nogal een kleine man, komt hij in de wereld met een hoop problemen - slechte adem, zicht en gehoor. Maar hij leefde, en we hebben allemaal het recht om geluk en gezondheid.
In Kiev, de kinderen die dergelijke perinatale centrum op Predslavinskaya 9. Professionals echt te zorgen over de kleine patiënten, van wie sommigen leven met hun moeders voor zes maanden hier. Wat zijn de problemen van deze mensen, hoe ze erin slagen om een goed humeur te houden, dagelijks te verlichten van het lijden van kinderen, en de staat is betrokken bij dit alles, in een exclusief interview kolobok.uazei hoofdarts van het centrum van Victoria White.
- Viktoria, wat is het belangrijkste probleem te vroeg zwangerschap, naar uw mening?
- Een van de redenen in de eerste plaats maatschappelijke vraagstukken. Vandaag de dag worden vrouwen actief, plus nog veel vooruitgang geboekt nullipare leeftijd - vrouwen maakt het nu mogelijk zelf te bevallen van eerste kind toen ze al drieëndertig. Tegelijkertijd kan ik niet zeggen dat het erg laat, er is een andere vraag: vrouwen zijn niet helemaal gelijk over hun zwangerschap. Alle zakenvrouw, al het werk in de eerste plaats, al het rijden.
Zelfs hier, ik zou de stijging van de prestaties van de zogenaamde "EKOshnoy zwangerschap" bij de conceptie hebben gereageerd vindt plaats via kunstmatige voortplantingstechnieken, waarna een groot percentage - vroeggeboorte. En ik weet niet waarom deze vrouwen te blijven dragen. Of ze werden niet onderzocht, zoals het hoort, dan nog deze technologie niet up-to par ...
- Wat is de toename van het aantal vrouwen die naar kunstmatige inseminatie durfde? Uit wanhoop?
- Ik denk dat ze gewoon niet willen verdiepen in het probleem, de snelste manier om het op te lossen. Persoonlijk ken ik een paar koppels die helemaal gezond, hebben samengewoond voor een paar jaar, besloten dat ze niet zwanger zou kunnen worden op hun eigen en ging over tot IVF.
- Maar het is twijfelachtig of het juist is?
- Ik denk ook dat dit niet helemaal klopt (lacht). De tweede reden waarom in ons land is nogal een groot percentage van voldragen zwangerschap, naar mijn mening, is het vergeten van de enorme reservoir van educatief werk. Modern jongens en vooral meisjes, helaas, niet helemaal (of niet zo goed) begrijpen wat een normale zwangerschap zelf, en met hen hebben we het niet over te praten. Het bevat ook een zeer groot percentage van de onderbroken zwangerschappen en infecties. We hebben geen een gesprek te voeren met de kinderen, en het resultaat is een bijna volledige gebrek aan verantwoordelijkheid van hun kant en het absolute gebrek aan voorbereiding voor het moederschap.
- Wat zijn de belangrijkste problemen bij premature baby's?
- Je weet wel, vijf jaar geleden, dachten we dat een kind geboren met een gewicht van 1600 - het is een ramp. Vandaag de dag, deze kinderen zijn we niet langer een probleem beschouwd, we hebben geleerd om hun verpleegkundige. Vandaag is een bijzondere moeilijkheid zijn de zogenaamde deep premature baby's (geboren vóór 30 weken, met een extreem laag lichaamsgewicht 500 g) waarin de onderontwikkelde organen, ademhalingswegen (BPD - BPD), circulatie. Deze kinderen met gehoorproblemen, oog, neurologische, en in de toekomst, en psycho-emotionele problemen (ze kunnen aangeboren doofheid).
Deze kinderen zijn we tot zes maanden. 3-4 maanden gemiddeld. En moeders zijn met hun kinderen, en ook zij, beginnen de problemen. Nou, stel je je een paar maanden in een afgesloten ruimte. Voor zover mogelijk proberen we de voorwaarden voor hen te creëren - komen om hen vaders, oma's, moeders laat de kapper, onze psychologen werken met hen.
- Omdat in dergelijke omstandigheden, moeders niet beginnen aan hun kinderen haten?
- Niet voor kinderen, maar onszelf - bijna allemaal. Op een bepaald moment hebben ze een keerpunt, ze altijd huilen, agressief worden. Met het oog op een of andere manier de situatie onschadelijk te maken, nodigen wij moeders die al bij ons hebben een cursus van behandeling met hun baby's. Ze komen, zeggen ze, als ze was ook moeilijk en hoe ze omgingen, console, zeggen dat vroeger of later komt alles goed. Ze zijn altijd verbonden ons personeel psychologen.
- Na kinderen schrijven hoe ze leven? Ze alle categorieën bijzondere ...
- Natuurlijk, moeders worden geconfronteerd, in de eerste plaats aan het feit dat in ons land is niet genoeg gespecialiseerde professionals die goed kon gaan met dergelijke kinderen. In de wereld al geruime tijd gebruikt catamnesis systeem - follow-up na ontslag. Dit systeem is speciaal ontworpen voor premature baby's: de groep die bestaat uit een kinderarts, psycholoog, recreatie therapeut, verpleegkundige en maatschappelijk werker. En mijn moeder moet weten dat het kan op elk moment om dit centrum, waar ze de baby onderzocht om te komen, moeten ze problemen die verdere behandeling nodig hebben. Dit heet vroegtijdige interventie.
- In Oekraïne zijn er dergelijke centra?
- No.
- Met andere woorden, is de staat niet deel te nemen aan het probleem van de premature baby's?
- Dit is onze volgende uitdaging. Perinatale Center - een heel goed idee, gewoon prachtig, en wij allen verheugden, toen Oekraïne begonnen om het te implementeren. We werden tweede op rij na het centrum van Kirovograd, maar dan... Dan waren we op drift.
- Dat wil zeggen, de financiering komt als een gewone kraamkliniek?
- Precies. En omdat we niet de gebruikelijke kraamkliniek, moeten we speciale apparatuur, gekwalificeerd personeel, dat deze apparatuur kan werken, plus de uitrusting verslijt, moet ook bevatten technisch personeel. Wij zijn natuurlijk zeer nuttig om diverse goede doelen - regelen van de diverse veilingen, rassen, loterijen, maar in het algemeen, helaas, het grootste deel van de kosten voor rekening van moeders.
- En de sponsors? In ons land is het nog steeds heel rijk.
- Weet je, denk ik, de perinatale centrum moet niet een probleem van rijke mensen. De staat lanceerde een geweldig idee, maar nu moet je het tot op zekere hoogte.
Kun je je voorstellen wat een moeilijke situatie die we hebben met de human resources? We hebben artsen, verpleegkundigen opgeleid - grote werk, maar hebben een eigen ziekenhuis, waar de lonen, uiteraard, meer en mensen gaan er. En we moeten helemaal opnieuw beginnen. Onder andere het werk zelf in de perinatale centrum is niet gemakkelijk, dus laten we eerlijk zijn. Velen zullen het werk van een of twee op plicht en verlof.
- Wat maakt "geen burn" degenen die overblijven?
- Het lijkt mij aan het werk met deze kinderen - is in de eerste plaats, een roeping. De mensen hier zijn echt liefhebbers van het bedrijf, ze willen en, belangrijker nog, de liefde wat ze doen. Hier, bijvoorbeeld, het hoofd van de pediatrische intensive care Tyszkiewicz Valeria - je kijkt naar een persoon en je weet - dat is het. Het is letterlijk hier voor dagen, en haar dochter werd toegelaten tot de medische school, zal ook een neonatoloog zijn.
Aan de andere kant, ik heb het gevoel dat we allemaal iets minder te geven aan hun families, omdat de belangrijkste energie gaat aan het werk. Wij hebben geen vakantie, normaal weekend vakantie komen we net op tijd buiten het gezin en een baan te hebben. Eerlijk gezegd, ik voortdurend leven met het gevoel dat niet de moeder warmte, die verondersteld werd te geven gaf hun kinderen. Ik gaf dit werk.
- Uw kinderen ook, artsen?
- Ja, jammer genoeg (lacht). Ik smeekte hen naar een ander beroep te kiezen, wilde leven in een gezin, niet op het werk, maar helaas, - en zoon en dochter koos voor mijn pad.
