Kinderen - is niet alleen geluk en vreugde, maar ook angst, de verantwoordelijkheid en de mogelijkheid om tijdig vrijgeven van het ouderlijk nest. Waarom moet ik laat de kinderen opgegroeid en hoe voor te bereiden?
Vaak zijn er situaties waarin kinderen die weg voor twintig of zelfs dertig jaar oud, zijn niet in staat om te nemeneen enkel besluit zonder de hulp van haar moederen tips. En het is niet de schuld van "Sissy" en hun moeders, die op dat moment liet niet los van het kind, hem niet de kans om je eigen leven ervaring op te doen, maken fouten en onzeker, rusteloos en infantiele persoonlijkheid zijn gegroeid. Hoe het niet om dergelijke fouten en tijd committeren aan de volwassen kind te laten.
Passen hun gedrag.Tieners - het is niet helemaal kinderen, zodat de manier van gedrag dat ouders kunnen gebruiken wanneer de kinderen jong zijn, is niet nodig. Als uw kind 13 jaar of ouder, leer je om het te zien als een volwassene, leren hem te vertrouwen, een goede en vertrouwen relatie op te bouwen, neem dan contact met hem en respecteer zijn mening.
Accepteer het feit dat de standpunten van uw kindkan volledig samenvallen met die van jou, en leren om ze te respecteren. Leer je kind om meer onafhankelijk te zijn, niet haasten om beslissingen te nemen voor hem, zelfs als hij een fout maakt, maar realiseert zich zijn fout en krijg waardevolle ervaring die in de toekomst van pas zal komen.
Matig uw zorg en bewaring.Het is belangrijk om te begrijpen dat het kind opgroeide, hij drie jaar oud was, toen u tegen enig gevaar bewaakte en nog geen 10 jaar oud toen bezorgd verlaten voor het eerst alleen thuis. Uw kind - een tiener, en dit betekent dat zeer binnenkort zal hij zijn eigen leven te beginnen van je af en ga zo maar nu moet je niet leren om te vrezen voor het kind en geef hem meer autonomie en leren vertrouwen. Een kind van 15 jaar is heel duidelijk aan zijn behoeften, hij is zeker wanneer ze honger hebben en gekleed, als bevroren eten, is het het beste om te praten hem over zijn plannen voor het leven, dromen en verlangens, maar niet opleggen hun standpunten en niet alles beslissen voor hem, want "Ik ben een moeder en ik weet hoe te zijn beter. " Ik weet het niet, omdat je niet in staat zal zijn om voor te leven het leven van zijn kind, maar hoe sneller hem leren om onafhankelijk te zijn, zal des te succesvoller zijn manier.
Vechten de angst voor de toekomst van uw kind.Neem het kind en zijn verlangens, forceer het niet, en leren om te horen. Laat hem de verantwoordelijkheid nemen voor fouten. Niet de moeite waard in mijn hoofd om vreselijke foto's te trekken en na te denken, "what if": Externe testen zal niet opgeven, ga niet naar de universiteit, niet wil doen, etc. U kunt uw mening in een vreedzame dialoog te uiten, maar om een beslissing te ondersteunen zijn kind. Niet schreeuwen tegen hem hysterisch, zal hij als een lader of een taxichauffeur, en sturen het in de goede richting en hulp in de toekomst om de bittere ervaring met de verkeerde beslissing te overleven. Geloof me, de ervaring leert beter dan een leraar.
Past u goed op uzelf. Het feit dat je niemand behoeften en volwassen kind nooit aan u "zal uw kind al van zichzelf te geven," want het zegt niet dank u, maar u zal zeer verdrietig en pijnlijk zijn. Dus laten gaan van zijn zoon of dochter om vrij te zweven, en zichzelf worden betrokken in je leven die je hebt uit te stellen: build carrière, zich aanmelden voor een sport, krijgen een hobby, reizen en te groeien, maar niet interfereren met hun volwassen zoon of dochter levend hun leven. En wanneer je kleinkinderen, bieden hulp, maar niet op te leggen.
Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk - te verlagen, want in het hart van uw kind zal altijd leef je deeltje hart, maar de wens om te zorgen voor ook, te beschermen en om alles te doen voor hen en ruïneren uw leven en het leven van uw kind.
Ook zeker over vragen Wie zijn de "toxische" ouders en waarom ze verlamde de psyche van hun kinderen
Picture tekst: istockphoto.com
